56275 Scan0028

Shy

Vi

Boy

amerykańskim Zachodzie kowboje zaadaptowali hiszpański sposób jeżdżenia do swoich potrzeb, przesuwając pozycję nóg bardziej do przodu i zmieniając krój hiszpańskiego siodła. Celem było przeniesienie jeźdźca bliżej głowy konia, nad jego potężne łopatki. W rezultacie wyhodowano bardziej atletycznie zbudowane zwierzęta, szczególnie przydatne na nierównym lub górskim terenie.

Kowboje rozwinęli również sposób kierowania koniem, który pozostawiał im jedną rękę wolną do pracy z lassem. Było to odejście od angielskiego stylu jazdy, w którym jeździec prowadzi koma za pomocą trzymanych w obu rękach wodzy połączonych z pyskiem zwierzęcia, a polegało na tym, że w istocie operowało się wodzami oddanymi; aby skierować koma w lewo wystarczyło dotknąć wodzą prawej strony jego szyi. Kowboje trzymali wodze ponad przednim łękiem siodła w jednej ręce, a drugą mieli wolną, by móc rzucić lasso. Uzyskanie tej wolnej ręki wymagało od nich wypracowania systemu kontroli zwierzęcia, który był szybki, dokładny i oczywiście jednoręczny.

Właściciele rancz w Kalifornii zatrudniali hiszpańskich jeźdźców zwanych „wodzowymi”, którzy trenowali konie do pracy z bydłem. Konie wytrenowane przez wodzowych potrafiły dokonywać nadzwyczajnych rzeczy: mogły w jednej chwili zatrzymać się z pełnego galopu; mogły zawrócić pędzącego wzdłuz ogrodzenia wołu; potrafiły odciąć od stada wybraną krowę i utrzymać ją z dala od niego, przez cały czas kontrolując jej ruchy. Wodzowi używali wędzideł, które były cięzsze i bardziej skomplikowane od zwykłych (bardzo delikatnych), i ćwiczyli swoje konie tak, by natychmiast i dynamicznie reagowały na najlżejsze sygnały.

Słowo „mustang” wywodzi się z hiszpańskiego słowa mestengo, oznaczającego „zabłąkane zwierzę”. Te pierwsze zabłąkane zwierzęta szybko powróciły do stanu dzikości. Zadziwiającą cechą koma jest to,