70651 strona (12)

Akwarium morskie i jego oprzyrządowanie

Odpowiednie zbiorniki

Pierwsi akwaryści ciągle musieli się zmagać z nieszczelnymi akwariami, z rdzewiejącymi, metalowymi ramami, lub z trującym kitem uszczelniającym szyby zbiorników, który bardzo często był zwykłym kitem okiennym. Dla wielu osób akwarystyka na zawsze pozostanie zajęciem, które należy kojarzyć z brzydkimi zaciekami na meblach lub żrącymi osadami soli morskiej na wykładzinach i cennych perskich dywanach. W rzeczywistości z takimi problemami w ogóle już się nie spotkamy. Dostępne na rynku zbiorniki przez całe dziesięciolecia zachowują pełną szczelność, a ram wykonanych z rdzewiejących materiałów w ogóle już się nie używa. Kit okienny, który szybko stawał się łamliwy i kruchy, również został zastąpiony przez nowoczesne kleje silikonowe i inne rodzaje uszczelniaczy.

W sklepach zoologicznych możemy dzisiaj kupić praktycznie tylko jeden rodzaj zbiorników: są to pełne zbiorniki szklane, sklejone za pomocą czarnego lub bezbarwnego szczeliwa silikonowego. Szczeliwo silikonowe jest materiałem, który bardzo wolno poddaje się procesowi starzenia (dziś mówi się o trwałości rzędu co najmniej 20-30 lat). Łączy się ono ze szkłem w sposób tak silny i trwały, że po sklejeniu nim zbiornika możemy zrezygnować z metalowych ram nadających akwarium dodatkową stabilność. Jednak jeżeli ktoś ze względów estetycznych chciałby kupić akwarium posiadające ozdobne ramy, bez problemu dostanie zbiorniki we wszystkich standardowych rozmiarach, które zaopatrzono w ramy wykonane z tworzywa sztucznego lub z elok-salowanego bądź bezbarwnego aluminium. Zastosowanie takich ram nie jest jednak konieczne, nawet w przypadku dużych akwariów.

Obawy, że klejone zbiorniki bez ram wzmacniających mogą pękać, są przy właściwym ustawieniu akwarium zupełnie nieuzasadnione. Ponieważ obciążenie działające na szyby zależy od wysokości słupa wody, a nie od długości czy szerokości zbiornika, można już dzisiaj wykonywać akwaria mające wiele metrów długości. Żeby zapobiec bocznemu wybrzuszaniu się szyb, zabezpiecza się tylko górny otwór zbiornika poprzecznymi, mniej lub bardziej szerokimi pasami szkła. W przypadku zbiorników mających mniej niż 120 cm długości w zasadzie można zrezygnować z tego rodzaju wzmocnień. Jednakże dobrze jest pozostawić wąskie pasy szkła ciągnące się wzdłuż tylnej i przedniej szyby akwarium, ponieważ skutecznie będą one zapobiegać odkształcaniu się szyb w zbiorniku tej wielkości, a poza tym, gdy zaistnieje taka potrzeba, umożliwią nam wygodne nakładanie szyb przykrywających zbiornik.

Przy zakupie zbiornika zawsze powinniśmy zwracać uwagę na jakość szkła i na jego grubość. W przypadku akwarium o wymiarach 120 cm x 40 cm x 50 cm (długość x szerokość x wysokość) szyba powinna mieć grubość 8-10 mm. Istnieją dokładne tabele, które podają właściwe grubości szyb dla poszczególnych rozmiarów zbiorników. Zazwyczaj wszyscy wiodący producenci akcesoriów akwarystycznych przestrzegają tych norm. Dlatego kupując markowe wyroby, nie będziemy musieli się sami zastanawiać nad takimi problemami. Zbiorniki wyprodukowane przez znane firmy nie powinny mieć żadnych wad. Odpowiedzialny i uczciwy pracownik sklepu zoologicznego powinien nam zresztą zaoferować tylko takie produkty.

Ogromną zaletą szklanych zbiorników klejonych silikonem jest również i to, że w bardzo prosty sposób można sprawdzić stan sklejonych krawędzi, nawet w przypadku starszych zbiorników. Już po kilku latach w miejscach, gdzie stykają się połączone szyby, mogą się pojawić glony. Jeśli podczas czyszczenia zbiornika uszkodzimy silikonową fugę (np. ostrzem żyletki), to proces wrastania glonów może ulec znacznemu przyśpieszeniu. Z czasem doprowadzi to do rozszczelnienia akwarium. Jednak w przypadku zbiorników klejonych przezroczy-