73045 P1010037 (8)

3.    im bliżej 1280- 90 to strefa kapitelowa i impostowa jest bardziej zwarta, blokowa, po 1300- jest to jeden blok.

4.    Ok. 1300 zanikają tympanony, które bywają zastąpione maswerkiem

5.    Kolumna wystaje najwyżej % przed wklęską (I. 70- 80- te)

6.    Węgar jeszcze samodzielny (po 1300 już nie)

7.    W lukach archiwolty mogą być zadrobnione, w strefie przywęgarowej jest ich mniej

8.    W latach 70- tych XIII wieku pojawiaja się tzw. gruszki ze ściętym (lub nie) noskiem.

9.    Przykład: Lwówek Śląski 1290, Cechy: bogata strefa kapitelowa (liście w drugiej kondygnacji mocno wyrzucone), nie wiadomo co jest uskokiem, a co kolumną, gruszka ze ściętym noskiem, elementy falują w całej masie. .

XIV

1.    1 poi. XIV wieku profile wchodzą w pulpitową podstawę.

2.    ujednolicenie tego co w luku i przy wimperdze (taki sam profil)

3.    zwarcie strefy cokołowej (początkowo występują nań krystaliczne cokoliki, najwcześniej około lat 30- 40- tych cokół jest cały zlany.

4.    Glif uzyskuje bardzo dużą powierzchnię, rozciąga się (profile są płytkie, graficzne i powtarzające się) mogą przyjmować formy piernikowe, ciastowate, wszystkie grzbiety, narożniki ulegają zaokrągleniu.

5.    Z ramy tworzy się wimpergowa elewacja, rozrzedza się

6.    W 1 ćw. XIV wieku węgar nie wyodrębniony

7.    Smukłe profile (jeszcze różnorodne w sensie optycznym)

8.    Przepaskowa forma strefy kapitelowej

9.    Około lat 40- tych XIV pod strefą kapitelową jednakowe profile prowadzone

jednym ciągiem .    _A

10. Zanik tympanonów (choć mogą jeszcze występować) ok. 1300, mogą być zastąpione maswerkiem lub wieloliściem

11. Bliżej 1350 cokół rośnie (nawet do 1,5 metra)

12. Aedicula w 2 ćw. XIV wieku może być rozrzeźbiona, wchodzić na elewacje

13. Przełom ^l/ź ćw. XIV wieku: profile wchodzą w pulpitową podstawę.

14.1m głębiej w XIV wiek, wklęski są głębsze i zamykają światło, profile są bardziej graficzne, aedicula atektoniczna, glif płytszy i może być łamany, bloki większe, łuki tudorowe, kotarowe.

XV

-    około 1460; profile lub kolumny spiralnie skręcone (głównie architektura saska), obniżenie proporcji 1:2, płytki glif półłuczny, znaczenia nabierają masywne, kolumnowe elementy. Łuk Tudorów. L. 80- te XV wieku; znów znaczenia zyskują masywne kolumnowe elementy

-    W końcowym okresie powrót do punktu wyjścia w architekturze prowincjonalnej.