75980 skanuj009001

Wiązania w tych związkach są z reguły kowalencyjne ze względu na małą różnicę clektroujemnoici, a temperatury topnienia i wrzenia wzrastają ze wzrostem różnicy dekiroujcmnmci fluorowe©*

W przypadku związków grup AX i AX, różnica elrklroujcmności flunrowców nie yest zbyt duża Wyższe wartościowsza wykazują w związkach AX, i AX, duże atomy, np Br i I. związane z małymi atomami, np F. ze względu na możliwoić upakowania wtększrj liczby małych atomów wokół atomu dużego

Związki międzyhalogetiowr są z reguły hardziej reaktywne n«ż fluorowoe U wyjątkiem F|. gdyż wiązanie A—X jest słabsze nrz wiązanie X X we fluorowcach. Reakcje tych związków przypominają odpowiednie reakcje Iłuorowców. W wyniku hydrolizy powstają jony halogenkowe i oksohslogenkowe. jon oksohalogenkowy jeit tworzony przez fluor owiec o większym atomie

Bif, -2&.JF * B.O,

Ki-S^.a »or

* k>;

Związki miedzy halogenowe reagują z widoma metalami, ich tlenkami i halogen kami. przekształcając je we fluorki mdab

JMO I 2BiF| • JMF, • Br, • j«l,

Związki 4X. Monochłotek jodu IC1 jest najleprej znanym związkiem grupy AX Jest stosowany jako odczynnik Wija do wyznaczania liczby jodowej, stanowiącej miarę nienasycenia kwasów i olejów

-Cll-S.il- * KI - —CH—CM—

I Cl

ICI tworzy również z halogenkami lilowców związki addycyjne zwane wido-hiilogenkami

N«Br • KI -NaBrKI

ICI jest stosowany do jrdownma związków organicznych; zależnie od warunków rno/c również zachodzić chlorowanie

---*-> H""-

Ponieważ atomy jodu zajmują położenia, w których występuje nadmiai elektronów, przyjmuje cię. ze cząstką atakującą jelt I * Pomiary przewodnictwa i elektroliza wykazują, że stopień jnmżacii Ul wynosi ok I*.

2K1rzr 1 ki;

/•iwrłi A.X, Wszystkie związki międzyhalojcnowe mi potencjalnie jonizującyn rozpuszczalnikami niegodnymi. Najczęściej unuwany jsl trójfluorek bromu Bil kliry jtt* ciekły w temperaturze pokojowej i stanowi dolny, chociaż nie nadmiern energiczny ii odek lluonijący Ulep on znacznej aulojonizncji

Ifcf.sHrfl' • IfcF.

Kwasami w tym rozpuszczalniku są substancje wytwarzające jony HrF •. u r> sadami    Mihtlam je oduzczepojącc jony BiF, Interesująca jett budowa cząsleczl

związku AX, W CIF, crutialnyiu atomem jest <1 (rys M4|

lr/> nr*|s»f imane Atlrnl) Iwra wiarami z ir/rnsi iwwuml lluMu kibi<hfK|> ir‘J (hćiramaia lispnmlai / ł<»"vi poMniaml z<K«Ziw pizz/ »i'lr» p*'> «*r*nni»swft

Metodę umożliwiają przewidywanie, któta z trzech możliwych konligur.i powstanie, omówiono w rozdz. 2 n punkcie dotyczącym hybrydyzacji. Badam ttiukloinliie wyługują. ze CIF, ma konfiguracje T. przy czym kuty miedz wiązaniami zbliżone do Ótl Odpowiada to struktui/c V Deformacja stiukfui jcit spowodowana przez wolne pary ełckirotyowe Warto zauważyć, ze dwa wii|/imi maja jednakowa długość. tożna od dlttgoAci tizoicgo wiązania, co jest zrozumiał gdyż bśpiramida trygoiulna nie jest wieloiciannn foteinnyin W Manie tea/«wv l( I, dyspropou jonuje doić łatwo

KI, -Ki i <1,

a w stanie stałym dwie cząsteczki ICI, o kształcie litery I łączą się zc «>hą twórz i P*a«ki dimet (1(1,),