79688 s142 (3)

sły nie funkcjonują tak sprawnie jak w dzień. Nie są one jednak tak proste w użyciu, jak to się zdaje. Nie możesz po prostu zastawić pułapki i żyć nadzieją, że coś się w nią złapie. Prawidłowo zastawiona pułapka musi być bardzo precyzyjnie usytuowana, tak by wyeliminować do minimum element przypadku. Dzikie zwierzęta nie są głupie. Wszystkie ich zmysły były doskonalone na drodze naturalnej selekcji, żeby umożliwić im przetrwanie na najeżonej niebezpieczeństwami ścieżce życia. Przede wszystkim nauczyły się one wyczuwać zapach i obecność człowieka, najbardziej niebezpiecznego spośród swoich wrogów. Żeby skutecznie chwytać zwierzęta w pułapki, musisz tak jak w czasie polowania patrzeć ich oczami i myśleć jak one. Musisz również osiągnąć wprawę w konstruowaniu różnych typów pułapek.

Wierzę w uczciwość moich czytelników i w to, że będą się oni stosować do obowiązujących przepisów prawnych, które regulują kwestie związane ze stosowaniem pułapek (patrz przypis nr 2 w rozdziale Polowanie). Użycie opisanych tutaj pułapek jest dopuszczalne wyłącznie w celu zdobycia pożywienia w sytuacji walki

0    przetrwanie w dziczy, kiedy jest to podyktowane absolutną koniecznością. Nawet jednak kiedy jesteś przekonany o tym, że nie będziesz nigdy zmuszony do użycia pułapki, to nie pomijaj tego tematu. Człowiek przebywający w dziczy może zgłębiając go nauczyć się wielu rzeczy. Żeby mieć pożytek z umiejętności zastawiania pułapek wcale nie trzeba zabijać ani ranić zwierzęcia. Można w prosty sposób zaadaptować urządzenie spustowe pułapki do wyzwalania migawki aparatu fotograficznego. Korzystając z tej metody będziesz mógł bez konieczności zabijania zwierząt przyswoić sobie najdrobniejsze szczegóły traperskiej sztuki i zdobyć w tej dziedzinie doświadczenie. Znajdziesz poniżej ogromną liczbę różnych wzorów pułapek, chytrych i pomysłowych mechanizmów spustowych, które powstawały na drodze prób i błędów w ciągu setek lat i są przystosowane do chwytania rozmaitych zwierząt w różnych warunkach. Lecz traperstwo to tylko w dziesięciu procentach umiejętności techniczne. Powodzenie zależy tu przede wszystkim od doskonałej znajomości sposobu życia i zwyczajów zwierząt. Musisz tak poznać zwierzę, które zamierzasz schwytać, żeby zacząć patrzeć na świat jego oczami i myśleć jak ono.

Miejsce

Wybór właściwego miejsca na pułapkę decyduje o powodzeniu całego przedsięwzięcia. Nie przyniesie żadnych efektów zastawienie jej byle gdzie, z nadzieją, że może coś się w nią złapie. Pułapkę należy umieścić albo na ścieżce zwierzyny, albo w miejscu, które może zainteresować zwierzęta nie budząc jednak ich podejrzliwości. Najprostszym i najskuteczniejszym sposobem będzie ulokowanie jej na uczęszczanej przez zwierzęta trasie, która jest łatwym do wypatrzenia pasem wydeptanej

1    rozchylonej na boki roślinności. Bardzo często takie ścieżki są wykorzystywane przez więcej niż jeden gatunek, więc staraj się znaleźć odchodzącą mniejszą ścieżkę tropów, wykorzystywaną przez zwierzę, które zamierzasz schwytać. Szukaj sierści, która umożliwia pewną identyfikację gatunku.

Ścieżki zwierzyny stanowią doskonałe miejsce do zastawiania pułapek, które nie są skomplikowanymi konstrukcjami. Najlepiej nadają się do tego celu pułapki nie wymagające stosowania przynęty, takie jak sidła. Optymalnym miejscem na ich rozmieszczenie jest koniec ścieżki, gdzie zwierzęta skoncentrowane są na wypatrywaniu niebezpieczeństwa, które może czyhać na otwartej przestrzeni, lub na wyborze dalszej trasy. Jest absolutnie podstawową sprawą, by pułapka była dobrze zamaskowana, idealnie wtopiona w otoczenie, pozbawiona zapachu lub pokryta maskującą substancją zapachową. Wetknij trochę gałązek i małych patyków po obu stronach sideł, tworzących przewężenie zmuszające zwierzę do wejścia prosto w pułapkę. Twoim celem jest zaskoczyć swoją ofiarę, schwytać ją, kiedy będzie się czuła zupełnie bezpieczna. Oznacza to, że musisz zadać sobie wiele trudu, by nie uszkodzić otaczającej pułapkę roślinności. Każda złamana roślina wydziela zapach, który ostrzega zwierzynę, podobnie jak każda większa zmiana na samej ścieżce.

Wytrawny traper obraca na swoją korzyść ostrożność i ciekawość dzikich stworzeń, umieszczając coś, co odwróci ich uwagę, kiedy znajdą się w bezpośredniej bliskości pułapki. Pewien strażnik leśny pokazał mi kiedyś, jak twierdził, niezawodne sidła na króliki. Składały się one ze zwykłych wnyków założonych na króliczej ścieżce wiodącej na pole i rosnącego metr przed nimi młodego drzewka, wygiętego tak, że kiedy królik przechodził obok niego, zapadkowy mechanizm spustowy zwalniał napinającą je linkę, w wyniku czego prostowało się ono gwałtownie uderzając w pień. Przestraszony królik rzucał się do ucieczki otwartą ścieżką i wpadał prosto w czyhającą nań pętlę.

Pułapki z przynętą należy zastawiać w odmienny sposób. Charakteryzują się one tym, że przywabiają zwierzę do siebie. Zwykle lepiej jest zakładać je z dala od ścieżek zwierzyny, ale w pobliżu miejsc, w których zwierzęta żerują i wyznaczają granice swojego terytorium. Przynęta musi być dobrana do gatunku zwierzęcia, które chcesz schwytać.

Kiedy mowa o przynęcie, pojawia się pytanie, czym odżywia się zwierzę, które mamy zamiar schwytać? Chcemy oczywiście umieścić w pułapce jakiś smakowity kąsek. Lecz przynętą wcale nie musi być coś do jedzenia, często najłatwiej jest przywabić zwierzę zapachem. Sygnał zapachowy jest bardziej wyrazisty i odbierany z większej odległości. Przede wszystkim jest on bardziej nęcący i często budzi zainteresowanie zwierzęcia, nawet wtedy gdy ono je. Przynęta zapachowa jest łatwa do zdobycia i działa skutecznie również w nocy przywabiając wiele zwierząt. Dawni traperzy, łowcy skórek, używali jako takich przynęt gruczołów zapachowych schwytanych zwierząt. Istnieje jednak prostsza metoda sprawdzająca się w warunkach walki o przetrwanie. Kiedy znajdziesz miejsce, w którym zwierzę znakuje swoje terytorium (jeżeli odrobisz swoją „pracę domową”, znajdziesz je bez trudu), przywiąż w nim lub przymocuj w inny sposób wielki kłąb suchej roślinności (podobny do takiego, jakiego używa się jako rozpałki, lub tamponu do zbierania rosy). Pozostaw go tam przez kilka dni, żeby został oznakowany i wchłonął zapach. Zastaw teraz pułapkę i umieść w niej kłąb jako przynętę.

143