skake 134 skiim
skake trząść, drzeć, skala nu skala
skalk nu <av bród) kromka Chleba; (hattl melonik (kapelusz).
skali n. skorupa, łupina, skalldyr tu zool. skorupiak, skalle m czaszka skalic av cz łuszczyć się skalic! łysy. skalp nu skalp.
skalpeli ni. mcd. skalpel, nóz chirurgiczny skalpere oskalpować.
skam nu wstyd, hańba; —fuli zawstydzony, ss st>-dzący się; ~los bezwstydny ; --nie sep zawstydzić się.
skammelig hańbiący, haniebny, skandale nu skandal; '-os skandaliczny; gorszący.
skandere skandować (wiers: i.
Skandinacia Skandynaw ia, skandlnaeisk skandy nawski skansem. szaniec, skąp n. szafa.
skąpe tworzyć; -~clse m. stworzenie. ~ende twórczy ; --er m. twórca, stworzyciel; '-ning m. twór. stworzenie kreatura, skar ii. (i ftelli otwór, szpara skare nu gromada, rzesza
skarlagen iii. szkarłat; ^sfeber nu med. szkarlatyna.
skarp (som kan skja-re) ostry ; (skarpsindig oy-stry. (tydeltg) wyraźny; --bet iii. ostrość by-strość; w yrazistość, skarpretter hi. kat
skarpsindig bystry: --het rr. bystrość skarpsy ni przenikliwy
skars m. om. kormoran; is.yngell łotr. szelma, galgan.
skarsepin mamy. nędzny, w strętny. skatl m. ikostbarhetl skarb; (lii stal) płatek; '•bar podlegający opodatkowaniu; ~e yte skatn opodatkować; (verdsette) wyceniać, szacować.
•.katteansetlelse m. />airz skatteberegning skatteberegning ni. obliczane w ysokości podatku.
skallebetaler m podatnik skattcdirektoratet Centralny Urząd Podatkowy skatteesne hi. wydolność podatkowa.
skatlcfradrag n. potrącenie podatkowe, skattefri zwolniony z podatku. skattegraver nu poszukiwacz, skarbów, skatteklusse iii. grupa podatkowa skaltckort n. karta podatkowa, skatleobjekt n przedmiot opodatkowania, skattepliktig podlegający opodatkowaniu skatteprosent nu stopa procentowa podatku skattesats iii. patrz skatteprosent skatteseddel iii. wykaz wymierzonego podatku skattesny tcri u. wymigowanie się od podatków, patrz irz skatteseindel skattessindel iii. oszustwo podatkowe, skatlcyter nu podatnik skattkammer n. skarbiec, skattlegge nałożyć podatek, opodatkować, skattore n. patrz skatteprosent. skaut n. chustka (na głowę), skaeank nu wada ska\ e skrobać, drapać. skavl ni. zaspa.
skepjsls m. sceptycyzm; ~tiker nu sceptyk, niedowiarek; ~tisk sceptyczny, sketsj nu teatr, skecz, ski nu narta, skib n. patrz skip skifer nu lupek,
skifertasle nu tabliczka łupkowa, skift iu odmiana, zmiana: -»e n. zmiana, wymiana; cz zmienić, wymienić, skifore iu warunki narciarskie, skikk nu zwyczaj, obyczaj; ~elig przyzwoity, skikkclse nu postać: figura, kształt skilderhus n strażnica, budka strażnicza, skild re opisać; --ring iii opis skill m. przedział (włosów) skille < :. rozdzielić, oddzielić skilles rozejść się; (ektefolk) rozwodzić się skillemynt nu grosz
skilleeegg nu przegroda, ściana oddzielająca.
skillesei nu rozdroże.
skilnad nu patrz forskjell
skilpadde nu zool żółw
skilsmisse nu rozwód.
skilt u. szyld: pnu (fraskill) rozwicdziony.
skiltrakt nu mil. warta, straż.
skilopcr nu narciarz.
skiloype nu droga narciarska
skimt n. patrz gliml.
skingre piszczeć, krzyczeć przeraźliwie, skinke m. szynka
skinn n. (hud) skóra; (fur) kożuch, futro; idyrs pels) futro; (lysj blask, światło, skinne ni. (jemb.) szyna; cc. świecić, lśnić. skinnebe(i)n n anai. goleń, kość goleniowa, skinnhanske im. rękawiczka skórzana, skinnhcllig obłudny, ~het ru. obłuda skinnsyk zazdrosny. ~syke m. zazdrość, skinntryte m bot, czernica, czarna jagoda skip n. mar. statek, okręt; 11 kirke) nawa kościoła skipe naładować na statek, skipper iii kapitan skipsbyggeri n stocznia, skipsrnrt m. żegluga, skipstncgler ni. patrz skipstnekler. skipsmckler ni makler okrętowy, skipsreder ni. właściciel statków', skipsverft n. stocznia, skirenn 11, konkurencja narciarska skisport iu narciarstwo, skisse ni. szkic; *~re szkicować. skistav m. kij narciarski, skitne: til (zaibrudzić, (na)brudzić.
skitt iii. brud;fig. śmietnik. ~en brudny. skive iu (skyte-l tarcza; (bród) kromka, sznytka. skje ni. łyżka; cc zdarzyć się. wydarzyć, skjeand mJf. oni plaskonos (kaczka), skjebne m przeznaczenie, los. dola skjebnessanger fatalny, skjedc iii. anai pochwa.
skjegg n anai. broda. bot. ssąs (u kłosa jęczmienia lip.): mar. dziobnica (statku); (pi nokkcl) bródka (klucza), skjele zezow ać skjclctl n szkielet skjcll n. muszla iliske-l łuska skjellakk iii. szelak skjellrot ni.// bot luskiew nik. skjcllsord u. obelga skjelm iii, szelma, łotr. skjelne rozróżniać. skjelve drżeć, trząść się skjenut n. formularz, skjcmatlsk schematyczny, skjemme zepsuć.
skjemt n. żart. dowcip; -c żartować, skjendlg hańbiący, haniebny; ~het iii. hańba skjcnk ni. tmobeli kredens.
skjetike (helle) nalać, (gi) darować, obdarzyć, skjcnn n. robienie wymówek, zbesztanie. robić wymówki, zbesztać, skjensel m. hańba, wstyd skjeppe iii. buszel (miara ciał sypkich), skjerf n szal.
skjerm im. ekran; (lampę) abażur skjerme wyśw ietlać skjerpe (na)ostrzyć.
skjerv w.; enkens ~ bibl. & fig. grosz ssdowi skjev krzywy, ukośny, pochyły; -^het ni. krzs-wość, pochyłość, skjold n. tarcza.
skjorte m. koszula tntęska); ~crnte it rękaw koszuli.
skjul ii. ukrycie, schowek; (ved-) szopa. buda. ~-e ukryć, schować; zataić.
skjftT u. (lys) błysk, (farge) odcień, zabarwienie (i sjoen) skala morska, skjmre iii. oni. sroka; cz kroić; obcinać, skjaering im. odcinek, skjteringspunkt n punkt przecięcia, skja-rsild im. relig. czyściec, skja-rtorsdag m. Wielki Czwartek skjod n tono.
skjodeslus niedbały. --het ni. medbałość skjoge ni bibl. nierządnica, skjonn n jur orzeczenie, w yrok; pm piękny skjonne rozumieć, skjonner ni znawca, koneser, skjonnhet ni. piękno, urok skjonnbeLsmiddcl n. kosmetyk skjunnlitterjatur ni. powieść, tikcja; '-ar po-w ieściowy.
skjunt ip. aczkolwiek, skjor kruchy, łamliwy, skjorbuk nt. mcd. szkorbut skjort n. spódnica.
skjot ni. (sammenfoyning) połączenie; (frakke-poła (surduta).
skjute u. jur. dokument ssłasności nieruchomości. tytuł posiadania nieruchomości; cz. tforlen-ge) wydłużyć, przedłużyć; jur (oserdra) przepisać (własność, nieruchomość ii/i.l; (sammen-foye) połączyć.
skjoLsel ni. dbałość; opieka, troska skjotte dbać; zaopiekować się. zatroszczyć się skli ślizgać się; poślizgnąć, --e ni. ślizgawka sko ni. but; cz. obuć