83516 OMiUP t2 Gorski3

wewnątrz skraplacza i zasysana jest przez smoczek (pompę strumieniową) 4. Mieszanina parowo-powietrzno-wodna (woda powstaje z częściowego skroplenia pary zasilającej smoczek 4 w kontakcie z zimnym powietrzem zasysanym ze skraplacza) wtłaczana jest do I stopnia skraplacza smoczków 3, gdzie panuje ciśnienie p₂~5+6 pj (przy założeniu, że w skraplaczu jest ciśnienie np. pj = 0,005 MPa, w I stopniu skraplacza smoczków panuje ciśnienie p₂ « 0,025 4- 0,03 MPa).

W I stopniu skraplacza smoczków następuje skroplenie pary roboczej smoczka oraz resztek pary zasysanej ze skraplacza razem z powietrzem i skropliny spływają do rurki 7 w kształcie litery U, połączonej z wnętrzem skraplacza. W rurce 7 poziomy wody w obu ramionach ułożą się tak, że Pwodij ’ 8 ' h = P2~ Pi* gdzie h oznacza różnicę poziomów.

Rys. 5.77. Instalacja usuwania powietrza ze skraplacza; 1 — skraplacz, 2 — pompa skroplinowa, 3 — skraplacz smoczków, 4 — smoczek I stopnia, 5 — smoczek II stopnia, 6 — zbiornik skroplin II stopnia, 7 — rurka w kształcie litery U, 8 — rura zasilania skraplacza i recyrkulacyjna, 9 — rura odpowietrzania, 10 — recyrkulacja skroplin do skraplacza

Z I stopnia skraplacza smoczków smoczek 5 II stopnia zasysa powietrze i spręża je do ciśnienia p₃ > p_b, tak aby możliwe było wypchnięcie powietrza do wolnej atmosfery. Skroplona w II stopniu para robocza smoczka 5 odprowadzana jest do zbiornika 6, skąd może być przepompowana do głównego obiegu skroplin lub też odprowadzana bezpośrednio do skraplacza przewodem 8.

Jak wspomniano uprzednio, skraplacz główny stanowi bardzo ważne ogniwo w obiegu parowo-wodnym siłowni turbinowej. Skraplacz w takiej siłowni uruchamia się przed rozpoczęciem ogrzewania turbiny.

113