83582 stat miejsc 2

Na rysunku 6-38 pokazano odkształconą część belki przy podporze, gdzie występują największe naprężenia styczne. Pod wpływem tych naprężeń część środnika belki uległa zniekształceniu (przekątna AC skróciła się, a przekątna BD wydłużyła). Pod wpływem ściskania (wzdłuż przekątnej AC) blacha może wybrzuszyć się. Wybrzuszenia takie w postaci fal nachylonych do osi belki pod kątem 45° pokazano przykładowo na poniższym rysunku.

Wskutek usztywnienia środnika belki żebrami poprzecznymi, rozstawionymi w odstępie e, zamiast jednej fali powstają sfalowania mniejsze — w polach między żebrami.

W praktyce środniki belek blachownicowych dzieli się za pomocą żeber na płyty prostokątne o bokach e i b (przy braku żeber podłużnych b = h), oparte sprężyście na czterech krawędziach, a mianowicie na dwóch pasach i na dwóch pionowych żebrach usztywniających.

W blachownicach wysokich, gdy środnik jest cienki w stosunku do wysokości h, można stosować dodatkowe żebra podłużne, uzyskując w ten sposób podział środnika na mniejsze płyty o bokach e i b, gdzie b jest wówczas częścią wysokości środnika h. Fragment środnika ze schematycznym układem linii jednakowych wybrzuszeń przedstawiono na rys. 6-39.

Rys. 6-39. Układ linii jedna- Rys. 6-40. Odkształcenia środnika belki

kowych wybrzuszeń środnika

belki

Miejscowe wybrzuszenie blachy może również powstawać, jak wspomniano na wstępie niniejszego punktu, wskutek naprężeń ściskających. W belce swobodnie podpartej może to nastąpić w środku rozpiętości, gdzie naprężenia ściskające są największe. Fale w środniku znajdującym się pod wpływem naprężeń normalnych pokazano na rys. 6-40. Występują one w części ściskanej. Odkształcenia

356