94286601 djvu

246

NAPOLEON CYBULSKI

a pod elektrody podejdzie druga granica c, d (ryc. 82), przy której się kończy stan czynny, to istniejąca tu różnica potencyałów wywoła nowy prąd o kierunku odwrotnym, a więc fazę druga.

Według przytoczonej hipotezy fakt istnienia prądów czynnościowych daje się więc zredukować do bardzo prostego zjawiska, mianowicie przenoszenia się wzdłuż mięśnia z pewną szybkością dwóch różnic potencyału

Zjawisko takie bardzo łatwo możemy uskutecznić na następującym modelu, identyczność zaś otrzymanych krzywych wychyleń galwanometru z krzy-wemi, które obserwujemy na mięśniach, może niewątpliwie służyć za dowód, że przytoczona wyżej hipoteza jest słuszną. Do dużej kwadratowej szklannej wanny (1 bok = 40 cm), zawierającej warstwę 3 mm grubą zgeszczonego roz-czynu siarczanu cynkowego, mniej więcej w środku, wstawiamy 2 druty cyn

kowe, zakończono spiczasto, których końce są dobrze naamalgowane (odl. między drutami 20—30 cm); druty te łączymy z galwanometrem. Puiiad wanną na osobnych szynach, przebiegających równolegle do linii, na której się znajdują owe druty, w odległości od nich 20—30 mm umieszczamy kauczukową płytkę (wózek) która z jednej strony jest przyczepioną do silnej sprężyny, z drugiej zaś posiada haczyk, na którym ją możemy utrzymać, naciągając jednocześnie sprężynę. W kauczukowej płytce, również pionowo, ustawiamy 4 druty eynkowe, posiadające płaskie naamalgowane zakończenia. Odległość między temi drutami ma wynosić: między pierwszymi drugim —20 mm; drugim a trzecim — 2 mm; między trzecim a czwartym —20 mm. Druty cynkowe muszą być tak długie, ażeby, gdy wózek znajduje się na szynach, oraz, gdy zwolniony z haczyka, pod wpływem działania sprężyny szybko się przesuwa do przeciwległej ściany wanny, przez cały czas były zanurzone przynajmniej na głębokość 1 mm w^r rozczynie siarczanu cynkowego.

Jeżeli druty ustawione w w'ózku połączymy z dwoma stosami Daniela w sposób następujący: pierwszy z biegunem dodatnim, drugi z biegunem uje-