94289701 djvu

FIZYOŁOGIA UKŁADU NERWOWEGO 277

one w porządku, który Pfliiger ujął w pewne prawa. A jakkolwiek w dalszym ciągu okazało się, że prawa te mają liczne wyjątki, to w każdym razie pouczają one nas w przybliżeniu, w jakim kierunku rozszerza się w układzie nerwowym środkowym czynność odruchowa, jeżeli się nie ogranicza do jednego tylko ośrodka odruchowego. Prawa te Pflugera w znacznem skróceniu brzmią: |1) Jeżeli podnieta jakaś wywoła odruch po jednej stronie ciała, to odruch ten wystąpi zawsze po tej stronie, na którą działa podnieta (prawo odruchu jednostronnego). ^ 2) Jeżeli podnietę, która wywołała tylko odruch miejscowy, t. j. ograniczający się do kończyny drażnionej, tak wzmocnimy, że odruch przeniesie się na drugą stronę, to po tej drugiej stronie przedewszystkiem tylko takie same mięśnie wejdą w czynność, które po stronie drażnienia były czynne, to znaczy wystąpi odruch w kończynie przeciwległej symetrycznej (prawo odruchu symetrycznego). I 3) A gdy wywołane w ten sposób odruchy symetryczne nie będą równe co do siły, to zawsze ruch odruchowy silniejszy znajdzie się po stronie drażnienia (prawo niejednakowo silnych odruch ó w.|4]_Dalsze rozszerzanie się czynności odruchowej odbywa się według Pflugera w mózgu ku 3 ,1 )wi. w rdzeniu pacierzowym zaś ku górze, a więc zawsze ku rdzeniowi przedłużonemu (prawo irradyacyi odrucTiów;. Drażniąc np. kończynę tylną, otrzymamy najpierw odruch w kończynie drażnionej, potem w kończynie tylnej drugiej, potem w przedniej tej samej strony, dalej w przedniej skrzyżowanej. A gdy podnieta coraz silniejsza działa na kończynę przednią, to odruch obejmie najpierw kończynę przednią tej samej strony, potem przeniesie się na kończynę przednią strony drugiej, dalej wzmacniając podnietę otrzymamy odruchy mięśni szyi, twarzy, a potem dopiero, gdy stan czynny dojdzie do ośrodków odruchowych rdzenia przedłużonego i wywoła ogólne kurcze wszystkich mięśni, obejmą one też i kończyny tylne.

Z tego wynikaj) prawo, że gdy podnieta, działająca na nerw dośrodkowy, wywoła odruch, to odruch ten może objąć albo tylko takie mięśnie, których nerwy wychodzą z układu nerwowego w tej samej wysokości, co nerw dośrodkowy (odruch miejscowy czyli odcinkowy), albo mięśnie unerwione przez rdzeń przedłużony, albo wreszcie wszystkie mięśnie ciała.

Prawa te Pflugera (1860), wysnute z spostrzeżeń na chorych ludziach przez dziesiątki lat też uważane były jako słuszne i do-