94286901 djvu

FIZYOLOGIA UKŁADU >ERWOWEGO 349

białej s uli stancy i, a więc rdzennych włókien nerwowych, których jedynem zadaniem jest przewodzenie stanów czynnych.

Budowę rdzenia najlepiej poznaje się na poprzecznych jego przekrojach (ryc. 120). Przekrój taki jest mniej lub więcej kolisty i składa się z dwóch symetrycznych połów, oddzielonych od siebie po stronie brzusznej bruzdą przednią (sulcus anterior) a po stronie grzbietnej bruzdą tylną (sulcus posterior). Każda połowa zawiera pole szarej substancyi kształtu półksiężyca lub przecinka, otoczone od strony czołowej bocznej i przyśrodkowej substancyą białą a połączone z szarą substancyą strony drugiej spoidłem (connnis-sura). W środku tego połączenia biegnie kanał środkowy rdzenia,

Schematyczny przekrój poprzeczny rdzenia pacierzowego (według Erba). W prawej połowie uwidocznione są ugrupowania komórek nerwowych i kierunek ich włókien; w lewej połowie korzonki tylne i ich rozgałęzienia (gałązki oboczne).

który dzieli spoidło na przednie i tylne (comtmssitra ant. i post.). Przednia bruzda dochodzi aż do paska białej substancyi, łączącego obie połowy rdzenia i tworzącego spoidło białe przednie.

Korzonki nerwowe. Każdy nerw rdzeniowy zaczyna się dwoma korzonkami: przednim i tylnym (ryc. 121). Korzonek przedni (6) wychodzi w postaci kilku wiązek z przednio-bocznej części rdzenia; korzonek tylny (1) wychodzi jako wiązka z tylnej części rdzenia, przylegającej do tylnego rogu szarej substancyi. Oba