chemia mat bud048

OĄ

podczas chłodzenia. Jest ona identyfikowana również z temperaturą mięknienia T_m, oznaczaną podczas ogrzewania, tj. temperaturą, w której następuje wyraźna makroskopowa zmiana twardości polimeru. Temperatura płynięcia T_p, T_f (jest temperaturą przejścia ze stanu wysokoelastycznego w stan plastyczny, ciekły. Określana jest niekiedy jako temperatura topnienia T_f, czyli temperatura zmiany stanu skupienia polimeru ze stanu stałego w stan ciekły i odnosi się do polimerów krystalicznych. Temperatura rozkładu T_r (rozpoczęcie procesu degradacji)

W stanie szklistym kruchym odkształcenia są niewielkie i sprężyste do kilku procent. Polimer spełnia prawo Hooke'a i jego moduł jest duży. Jako granicę przyjmuje się wartość E= 1 O⁹ Pa. Niektóre polimery, np. silnie usieciowane, jak żywice fenolowo-formaldehydowe (fenoplasty), epoksydowe, nienasycone poliestry, silikony, występują jedynie w takim stanie fizycznym. Powyżej określonej temperatury następuje ich rozkład termiczny.

Stan szklisty z wymuszoną elastycznością charakteryzuje się dużą wytrzymałością i modułem oraz występowaniem znacznych odkształceń pod działaniem siły (ok. 20-proc. wydłużenia). Próbka polimeru wydłuża się wskutek wewnętrznych przesunięć łańcuchów. Tak zachowuje się większość    liniowych    polimerów

termoplastycznych, np. polistyren, polichlorek winylu), po-li(metakrylan metylu), poliwęglany, których zakres temperatur użytkowania znajduje się w obszarze szklistym.

Stan lepkospręzysty charakteryzuje się gwałtowną zmianą właściwości, np. zmniejszeniem się modułu elastyczności wraz z temperaturą. Jest to stan pośredni między stanem szklistym a wysokoelastycznym. Zakres temperatur między początkiem zmian właściwości, aż do ich ustabilizowania określa się też jako zakres temperatury