IMAG0884

.usji

64 Jtaiimł 5- f*»l«ip*awe «ę pytaniami » trakcie klasowej dysl

u? OczywAśde jdzie się jał formułowali

strsemoc w rak lama i sz\bko przez kontynent w XIV wiek czasem trzeba cofać się na jeszcze prostszy poziom, aż zna materiał związany z tematem, od którego można rozpocząć zdań naprowadzających. Często pytania mogą zawierać bezpośrednie wskai® wki. na przykład: Co się dzieje, gdy mamy epidemię grypy w naszym krąjt# Czasami pojedyncza wskazówka wystarczy, by doprowadzić ucznia lepszej odpowiedzi. Najczęściej konieczne jest wprowadzenie serii wypowiedzi naprowadzających, które kierują ucznia, krok za krokiem, w stronę właściwej odpowiedzi na pierwotne pytanie. Zachowania naprowadzające mogą mieć charakter dodatkowych pytań, sygnałów' lub wskazówek, które dają uczniów informację niezbędną do znalezienia lepszej odpowiedzi. Podstawowe charaSM terystyezjic właściwości naprowadzania można opisać następująco:

1. Nauczyciel zadaje pytanie.

1 Uczeń mówi nie wiem lub udziela słabej odpowiedzi.

3.    Nauczyciel daje uczniowi wskazówkę lub zadaje pytanie mające na celu naprowadzenie go na lepszą odpowiedź na początkowe pytanie, i

4.    Nauczyciel może użyć pojedynczego naprowadzenia lub serii naprowadzał. aby poprowadzić ucznia w stronę lepszej odpowiedzi na poes^fl fcowe pytanie.

5.    Wskazówki naprowadzające są udzielane temu uczniowi, do którego było skierowane początkowe pytanie, lub uczniowi, który odpow iadał jako ostatni, jeśli pytanie zmieniało adresata.

Jeśli początkowa odpowiedź jest częściowo poprawna, najpierw pochwal ją, mówiąc uczniowi, co było dobre. Następnie zajmij się modyfikowaniem błędnej części odpowiedzi. Nie można określić dokładnie przed czasem, jakich pytań trzeba użyć w trakcie naprowadzania, ponieważ wszystko zależy od poprzedniej odpowiedzi ucznia. Zawsze jednak trzeba mieć w pamięci kry ten* dotyczące odpowiedzi. Ważne też jest. by ostateczną odpowiedź uerma pochwalać tak. jakby udzielił jej na początku.

Szukanie jasności i porządku

Może się zdarzyć, że w odpowiedzi udzielonej przez ucznia brak porządku są pominięte istotne szczegóły albo odpowiedź w ogoic jest niekompletna. Nauczyciel ma więc lu do czynienia z sytuacją, w której trudno zaklasyfikować odpowiedź ucznia jako złą, natomiast pozostawia ona sporo do ryczenia ze względu na jego oczekiwania. W takich warunkach możesz, użyć swoistej umiejętności poszukiwania jasności i porządku. Poszukując większej jjihohi, nauczyciel nie dodaje elementów informacji, tylko żąda. aby uczeń sam to uczynił.

Oto przykłady zdań. poprzez które wymaga się zwiększenia jasności wypowiedzi'

Czy możesz cos zrobić, by twoja odpowiedź była jaśniejszaT Czy mogłbrs to powiedzieć w inny sposób?

W obu wypowiedziach żąda się dodatkowych informacji. Zauważ, ze w podanych pytaniach nie ma żadnej wskazówki ani sugestii charakterystycznych dla naprowadzania.

Poprawianie jasności wypowiedzi ma miejsce również wtedy, gdy odpowiedź ucznia jest zusadniczo wystarczająca, ale nauczyciel przypuszcza, że uczeń mógłby ją poprawić po przemyśleniu lub dyskusji. W takim przypadku nauczyciel może spytać ucznia, dlaczego udzielił właśnie takiej odpowiedzi, albo prosić go o uzasadnienie łub wytłumaczenie sensu wypowiedzi. Zwykle tylko raz prosi się o uczynienie wypowiedzi bardziej zrozumiałą. Zdarza się jednak czasem, że następujące po sobie wypowiedzi ucznia ciągle jeszcze wymagają dalszego wyjaśniania, więc nauczyciel musi kilkakrotnie ponawiać swoje żądanie.

Oto przykłady poleceń dotyczących wyjaśniania, które mogą być stosowane dla zachęcenia ucznia, by uzasadnił swą odpowiedź:

Czy możesz trochę inaczej ująć swoją odpowiedź? Sie testem pewien, czy wlaścbrie cię zrozumiałem.

Powiedz mi. proszę. dlaczego sądzisz, ze mas: rację?

Gdy uczeń jest proszony o uzasadnienie swej odpowiedzi, nauczyciel musi zwracać baczną uwagę na jej założenia oraz pomóc w ocenie każdej fałszywej przesłanki.

Przesunięcie tematyczne

W w iciu przypadkach nauczyciel otrzymuje odpowiedź, która jest zgodna zmaganiami Można wtedy dokonać ..przesunięcia tematycznego’', aby dostosować odpowiedz ucznia do innej sprawy, która teź była przed-miotem nauki

Postępuje się tak, by ułatwić uczniowi rozważenie w ramach szerszego układu pojęciowego wniosków wynikających ? icgo odpowiedzi. Prosi się wówczas ucznia o to, by ..przyłożył” własną odpowiedź do innej kwestii.

hnklaii spraw*: Kcąuł) i praw* Uuz* <fci kierowani* zachowaniem

Vatk./rv! W fitki    ,ęirv. v .iiwwiWą co fest dozYmlboe, a co nfc podczas gry » pitkę

^,a'uct V, 'nrułr | frab kmm utę rryu/v dnstapr «r karę-Miiuwwiel tak m Mę mm do atu y 11 nmalw nad rządem¹ |(| 1    i*m*iyvxa*}

lamet W.    v /wuuw m ud tak* rrfat\ hi* M K*ktt przekrocz? *)( prouv. to dostaje się

bą

1*171 Mad K. Sprawa: Przekonam* lwtn wpłyvnya n* i«h .uchowanie Wotwarl Hanui ntrrąyA, :* ud kromy byt? .n*w*e.

' ^Tl^^T - w w ifiru Hplynyici na mch#wmte?

A*dtt ‘*ai*rt vi przypadku ąhetii nie jtdłibt krem Paraj umarhby. ^i,;-' trahe h takim stopnia ten przepadek maśna uznać ia podobny do tego, o którym Wttliłmt .i który dotyczył baniu Sipajów*

* JMrywftc    -_rnJ|