IMG�31 (2)

'^,ef

'^,ef

,?f    ...    _ro(irJtirw I <_lVftl

^ y y^fe fi/t    te* prohl^

- /V.

".z¹ „ /;? d»" /"*** *?'«•

■gr //yy A>fd^ Ituich czynników

fr*^⁰

*n*wW«^ć’ P^r™*n.

^fla

yy%/J^«••«>*' ^te,»

imOSA

0wućSm

_rV (<*»' ^<”"^{,,nl ro2dzW} f€>^C» f.    '"laipiwoicl, *e równowa-

«illllSr’ »/ órW0 »'«»W ^,P^r2ł*’-

I zawodowym, liM-

^zada'^{1 w} p°“^uc,u

'^yy^^Jbie o Innych członków 1 się Jednak sytuacje, kle-Wó« zadania I role PzWzWelowo. Bywa

fcijs* ci*^{z fo,}?f r;^d—

Lnlu się jakości żyda, po-^^rowania. Nie potraktowano yZ^yLadl⁰ °P^n% _a ł.e do zrozumienia Ich fiP^ "t - P>'^^ęl° 'Inególowych poruszanych

;i>^,e

ROZDZIAŁ I

Psychospołeczne aspekty jakości życia

1. Pojęcie jakości życia

Zainteresowanie jakością życia, które pojawiło się w naukach społecznych w drugiej połowie XX w., nie dotyczy problemu zupełnie nowego. Odkąd filozofowie zaczęli zadawać pytania o cel życia, jego sens i wartość, podejmowano także próby oceny ludzkiej egzystencji, już w starożytności wielu filozofów, przede wszystkim: Heraklit, Demokryt, Sokrates, Platon, Arystoteles, Hipokrates, Epikur, w swoich rozważaniach skupiło się na tym, w jaki sposób można udoskonalić swoje życie i uczynić człowieka bardziej szczęśliwym (Tatarkiewicz, 1983; Bidzan, 2008). Na przestrzeni wieków analizy filozoficzne, z uwagi na specyfikę tej dyscypliny naukowej, stawały się coraz bardziej abstrakcyjne i przez to coraz trudniej było je odnieść do konkretnych warunków życia. Rozbudziło to zainteresowania badawcze dotyczące jakości życia człowieka u przedstawicieli innych dyscyplin nauki, w tym także psychologii. Można więc przyjąć, że filozofia utorowała drogę do podejmowania dalszych badań nad jakością życia przez reprezantantów innych dziedzin wiedzy (Kowalik, 2000; Rostowska, 2006).

Początkowo pojęcie „jakość życia* (ąuality of life) kojarzono wyłącznie z satysfakcją wynikającą z posiadania przez człowieka dóbr materialnych (bogactwo, dom, wysoki standard życia). Z biegiem czasu jego znaczenie poszerzono o wartości niematerialne, takie jak: szczęście, wolność, zdrowie, edukacja. Jakość życia bywa również określana jako: dobrostan, dobrobyt, satysfakcja z życia, czy też - w szerokim znaczeniu - zdrowie. Postrzega się ją także jako konstrukt teoretyczny, który jest rozpatrywany w kontekście kulturowym i odnosi się do oczekiwań jednostki dotyczących wybranych wymiarów własnego życia antycypowanych na podstawie obiektywnych warunków istniejących w danym kraju (Rapley, 2003, s. 28). Subiektyw-