S5008430

2010/03/01 23.02

dysków^0< Wnrlo tu Jgmtflzś zwrócić uw'/igę, ś*» granica miodny utworxo-nyml pfuan ItKymlnn vlvlian Mienił I oliHtat Traluillll (równocześnie l>y In to granico między Hórnij I Dolną Muz Ją) Idngls znpswim WHfłłtiś rzuhl t 'I In i* v    a wląii wzdłu? RfltthodnltfJ grontoy występowaniu zespołów typu

1’aiiagjmakl Kolonii iim prawym brzegu /iiiiwiju. /. przytoczonych tu do • nych wynika, 60 w drugiej połowią II w, p,iu*. można nwklw/iń InI*-n uywnydi wpływów (I powalania unii Iow) Mkordysków na obszarach polu-innych ulu tylko na iMiludnle, lec/. na wschód I południowy wschód od Ich właściwych śledzili Cnienlaizyaka typu 1'anagjurakl Kolonii można Jod nak « duśfj fioitą prflWtlopiiflnhlcóstwa przypisy waó głównie IracUlni Tri iHdonii Igrania a Istniejącymi na Ich terenie przypuazczalityml enklawami celtyckimi (Hkordyaków), orna Hordom,

' Na leniał Paliów zamleazkałych na obszarach eon trn Iny cli późniejsze) Dacji idu poaiadamy praktycznie ładnych Informacji w źródłach llterao kleili Pierwsza pełniejsze świadectwa o tych taranach dotyowj dupioro caaaów twórcy potężnego paóatwa Huków Hurahlaty (współczesny (icziini), który podporządkował aobla ohaaary po wybrzeże Morza (łzar liuyn na wschodzie Na aachodala wmH alarł się t; celtyckimi Hojni ni 1 Taury-akaml inajdującyml alt; piał wodzą Kri Insi ni, którzy sięgali aż po Ol hi,' (Paflici)^M Po zwycięstwie w taj wojnla wiadra Hurahlaty mluln sięgać Morawy (aachodnlch kraóców Hlowaojl). Istnieją różne propozycjo dato* wanla taj wojny, mieszczące się między 70 a 40 r, p.n.u, 7, naszego punktu widzenia tatotnu jaat szczególnie Informacja, że w plarwaaaj połowie Iw p n a Paliowla sięgali po Cisą oraz udział w celtyckiej koalicji Tnu rynków Ten oalatnl taki nadaje większe znaczenie informacji IHolemo iiaaa, który uitilessoia Tuuiyaków na północnych krańcach Dacji^H?, r.a pewne (|i hi ul w rejonie Itual /akarpackluj I Maramuron, Niewykluczone Ru przesiedlenie się w ten rejon części Ta urynków było wynikiem, późnych przesunięć wewnąirz Celty ki wachodnlej może w Kwity?,ku

" ftWMilę aUMimków niityilay Trllialami a Hkordyiakainl, lokatl«aoj| Małych flkontyaków i ewentualnych, dsU*vuli enklaw skorriyaklch na wechodzle omawiają u, AIHildy 1004, » liiii u, a Moczy limu, a, 101 11,1 w durne 1 out, «. su se 1 inuiIihi r¹ Papa*celu 1000,a, 078 n. 1 lumulm,

•* Poi Hi M spo V 1007, p 00 u 1 P. P a p r z o g Ul lunii, a, 47 u,, nmi n.

H NfijobMtiie liiforiiiaoje o wojnie Bojów w Daliami aa zawarł u u N i r a h o n a (V I, 0j VII I, II, VII 0, II Na ten lemat porównaj tel np M, Maerea lutni, lania IO0B| 1 Detyine(1010 tunu, o Pr t ich iu,n * u-ftii t, d y,iat* kflVlkRja 1000 1, Dubiel iwnf * 00*011 tl l)aloovtelu mmi, a tu n , t 1 'ftph 1 unIu nimi, * 0S0 00)

" K lauttluea 1* 1 ulemem*, CNoprupłihi tti II, 0, Hnane rr tel Inskrypcje I tiniinJwfi Tmtuotłi it'ii. iii 10040, X 4000), me mokną jednak mleć iMUimwUe) ptwnnltdi ie dfltywm one nn pewno Teuryików h rejonu górnej uiey, a nte Tao-PMkóW I Nwłcum

/ pi /<mh-n/i /riiii'111 alty Mojów do Panonii I Ich parciem na wschód w ok rosie pt r.ad wojnty /, Da kami^M. Zschodniml stysisdsmi Teurysków liyll Anerlowlo **, których <7,i;ńó ziem znalazła sity nawet w tyranlcsch (iiipuilum im północno-zachodnich krańcach Dacii PorolUttntii (koło liniowa)⁹" Lud ton zachował w dobie około przełomu er wl(/k»ze znuoze* nic, utlył wymienia tyo lakźo (*ezar I „elotylum z Tusculum". Ptolemeusz zna poza tym Anarlnfraktl*¹, których trzeba lokalizować po drugiej stronic Kurpat, gdzlety w dorzeczu górnego Dniestru |(lub HanuTif Anartów uwu/,/i alty doitó powszechnie za lud co najmniej z pochodzenia celtycki*¹. Mo>.nu nmleniaó, łe Anartowle 1 uprezentujty alarszty waratwg Coltów z tej strefy, potomków stwierdzonego archeologicznie osadnictwa celtyckiego z nad górnej (I środkowej?) Cisy¹¹ Informacje zaś o Anartofraktach traktować mośna Jako dowód przenikania przez Karpaty grup Celtów pochodzących z tego rejonu. Zbyt ryzykowna wydaje alty wysunięta przez niektórych badaczy hipoteza, '<* Kostobokowie, Jedno z głównych plemion „wolnych Dolców", znane dość dobrze z póśnlejizych przekazów, było plemieniem z pochodzenia celtyckim. W Ich wypadku nie wydaje alty bowiem uzasadniono określenie przynależności etnicznej tylko na podstawie (dyskusyjnego) podobieństwa nazwy⁹*!

Itrak jeat wszelkich danych dlu odtworzenia przemian etnicznych na terenie Siedmiogrodu przed czasami Huroblsty, kiedy to południowe cześć tej krainy była bezspornie centrum Jego państwa, a północna musiała

^M Np. I. Des m arii IC (1U HU, «. 90) Ntydzi, *a Taur)*ki>wi» osiedli tu Uoptaro po klęsce nadanej Im pr*e/. iluiebUla, C. I'a lach (1099, • 48) uwala, u naladilt Ich w tym rejonie Uureblala.

** Wymienia teh Klaudiusz Ptolemeuei (Oeogrspkfai III I, I), Ceiar (Da balio pnllioo VI 9A₍ J .1) araa Uw. alodium VlnlclUM I TuMUlUlA (A 1'ramar-a tein IP04, a. 116). Znana «s też Inskrypcje podajtyce imiona osób porhoduicych M plemienia Anartów (np. CU. III 9000) orai wimlankuJace Płotu AnarUoram (CII.

III 7099, 11000),

9" O. Dileovt«lu O1P00, o, 104 n, 100 n.) datuje włoosanle w ekiad pre wlnojl DaoJI mierni Anartów (tdeiu Aiurfonim) na caoay Oordlana. ^n| K I a u (11 u a n 1* l o 1 e m e u i 1, Geoprapółfl Ul A, s «» l*oi’. np,i V, 1'śryan 1016, «. IA0, 740 I paUłm; A> MCesy 10A0, «. 11; tenże 1000, a 091; C. Dalcoylclu 1000,« MA, 009

** A. Mdoey (1080) Stydojl, śe Anart«»wi* MnUetaklwoli poceaik*^' ^w RÓ hulnlowo-aaehodnlej Słowacji w oparciu o wzmiankowany jus praskaa Cesara (De bello i/ałłlco VI 90, I-I), lolCRlilUjtyCy Ich na w*. 1 md nich kraót'ach Ijuu Him oyńskilego i śe riojdwo póśnity] prnenlcOU de w itrefty tómsij Ody. i H tesy wy-cofał ale następnie (A. Mócay 1009, i AID. ineyjmujet' pnsled | wczażidajasej obecności Anartów w rejonie, iktyd ins lob Ptolemeuii

m Por, krytykę tego poglądu dokonaną pnes I, l Hueeu (1190). I. Ad neacu wysunął tel hipotezę, ananą 1 poli (4071), ti Kurpi Dakttwls, wamlank*iws celtycki aa** Zugestla ta wydaje itę n\ylna