233 (21)

466 17. Układy wielozaciskowe

skąd po uwzględnieniu wzorów (17.20) i (17.15) otrzymujemy

I_ik    AT

— = sgn (m — n) sgn (j—k)    ,

Ln

bowiem A” = A_k, zgodnie z zależnością (17.13).

07.21,

Przykład. Rozpatrzymy wiclobiegunnik przedstawiony na rys. 17.9, którego nieokreśloną macifr, impcdancyjną wyznaczyliśmy w przykładzie z p. 17.4.2.

Transmitancję napięciowo-napięciową U₃JU|₄ otrzymuje się z zależności (17.18):

U]

³⁴ = sgn(l —4) sgn(3 —4)—^ =

A ,4

— G, G,+sC 0 g—sC

G,+sC — sC g-sC G.+ Y+sC

skąd

U₃

GAsC-g)

G14    G,(G₂ 4- Y)+sC{g + G, + G₂ + Y)

łmpcdancję wejściową względem zacisków I. 4 wyznaczamy na podstawie wzoru (17.17):

A\i		(j i ( g-sC G2	-sC 1 + r+scj
	G,	-G,	0
	~G,	G, 4-sC	-sC
	0	g—sC	c2+y+sc

G_t(G₂ + Y)+sC(g + G_I +G₂+Y) sCG, (g + G₂ + Y)

18. SCHEMATY BLOKOWE.

grafy sygnałowe masona

18.1. Wstęp

Jedną z najbardziej podstawowych czynności we współczesnej technice jest analiza układów fizycznych, które często mają bardzo skomplikowaną budowę. Wykonanie zaś tej analizy wymaga umiejętności przedstawiania układów fizycznych w postaci schematów równoważnych, będących modelami matematycznymi badanych układów.

Układy fizyczne można przedstawić w postaci schematów blokowych (strukturalnych) lub grafów sygnałowych Masona. Cechą charakterystyczną tych schematów jest to, że rozpatrywany układ fizyczny przedstawia się w postaci połączenia zawierającego węzły oraz gałęzie, przy czym rozpatruje się przepływ sygnałów wzdłuż poszczególnych gałęzi. Własności dynamiczne każdej gałęzi charakteryzuje transmitancja, wobec tego sygnał ulega przekształceniu przy przepływie wzdłuż gałęzi.

Jak wiadomo, układy fizyczne opisuje się za'pomocą układu równań. W związku z tym schematy blokowe oraz grafy sygnałowe można traktować jako odwzorowanie układu równań opisujących układy fizyczne.

W dalszym ciągu omówimy podstawowe własności schematów blokowych oraz grafów sygnałowych.

18.2. Schematy blokowe

18.2.1. Pojęcia podstawowe

Podstawowym elementem schematu blokowego jest układ służący do przekazywania sygnałów, który ma wejście i wejście (rys. 18.1), zwany członem lub blokiem (por. p. 1.2.2). Do wejścia członu dopływa sygnał wejściowy (wymuszenie), a od wyjścia odpływa sygnał wyjściowy (odpowiedź). Własności dynamiczne członu charakteryzuje transmitancja, będąca ilorazem transformat sygnału wyjściowego