266 (43)

Tranzystor bipolarny

- 266

%

Zakres

aktywny

\inwersyjny/

Ubc

w

C? CD Ni ^3

I'!

Ube

Polaryzacja

zaporowa

Polaryzacja

przewodzenia

Zakres aktywny ynormalny>

"Ugc

Rys. 5.23

Cztory warianty polaryzacji i związano z nimi cztery zakresy pracy tranzystora

—    złącze E-B w kierunku zaporowym |

złącze B-G w kierunku zaporowym j zakres zatkania

—    złącze E-B w kierunku zaporowym I

złącze B-G w kierunku przewodzenia ( ^zakre8 aktywny mwerayjny (emiter spełnia funkcję kolektora, a kolektor — emitera)

Dla uproszczenia zakres aktywny normalny będziemy również nazywać zakresem normalnym, a zakres aktywny inwersyjny — zakresem inwersyjnym.

Tranzystor jako element trójkońcówkowy, traktowany jako czwórnik, musi mieć jedną z trzech końcówek wspólną dla wejścia i wyjścia. Jeżeli przyjmie się, że obwody wejściowy i wyjściowy mogą stanowić dowolne kombinacje dwu końcówek tranzystora (przykładowo wejście E, B, wyjście B, C — wspólna baza, lub wejście B, G, wyjście G, E — wspólny kolektor itp.), to wszystkich możliwych kombinacji jest 3! = 6. Jednak dla uzyskania wzmocnienia mocy jest wymagane, by baza była jedną z końcówek wejściowych, a kolektor jedną z końcówek wyjściowych, co ogranicza liczbę racjonalnych konfiguracji tranzystora do trzech. Są to następujące konfiguracje (rys. 5.24):

—    wejście E, B, wyjście B, G, czyli układ ze wspólną bazą, skrótowo oznaczany WB;

czany WE;
	WE	wr.
WB		-°^c	-^o£
^£C \	°^c -—£
B ś		i

Rys. 5.24

Trzy uklarly włączenia tranzystora

—    wejście B, E, wyjście E, G, czyli układ ze wspólnym emiterem, skrótow^ro ozna-