2 (1872)

R. 28. OBRÓBKA ELEKTROEROZYJNA

6. TIC< II

‘•i-i

1

Rys. 28-22. Przykłady przedmiotów obrobionych elektroerozyjnie

Ogólnie biorąc zastosowanie obróbki elektroerozyjnej jest tym bardziej opłacalne, im bardziej twardy i trudno obrabialny przez skrawanie jest dany materiał. Tak np. ekonomiczna jest obróbka elektroerozyjna węglików spiekanych oraz stali w stanie hartowanym.

Budowę typowej drążarki można przedstawić za pomocą rys. 28-23, na którym znajduje się fotografia drążarki EDA40 o mocy 40 kW, produkcji polskiej.

W podstawie drążarki 1 znajdują się urządzenia hydrauliczne, zbiornik dielektryka, filtry oraz część instalacji elektrycznej. Stół 2, znajdujący się na podstawie, jest otoczony wanną, do której w czasie obróbki wpływa ciecz dielektryczna. Stół jest w większych drążarkach nieruchomy, w mniejszych, do obróbki niewielkich przedmiotów, może być przesuwny, podobnie jak we frezarkach.

Eroda 3 umocowana jest we wrzecionie, które jest napędzane zespołem sterującym 5. Cały zespół sterujący jest umieszczony przesuwnie na prowadnicach, podobnie jak w obrabiarkach współrzędnościowych. Korpus 6 służy do umieszczenia w nim zespołów elektrycznych, a na nim — tablicy rozdzielczej, czyli pulpitu sterowniczego.

Źródło prądu znajduje się zazwyczaj poza samą obrabiarką. W niektórych rozwiązaniach konstrukcyjnych drążarek wyróżnia się trzy odrębnie budowane zespoły: mechaniczny, tj. właściwa obrabiarka, elektrotechniczny w postaci tzw. szafy oraz hydrauliczny, tj. zbiornik dielektryka, pompy filtry itp.

Taki sposób rozwiązania daje większą wygodę obsługi, ale wymaga większej

28/1. 3ojiotux U, 11 t oópaóoTKM n JIOB. M3fl. Ali 28/2. JIa3apenKO B, SJieKTpMHtCKOh Tepwajion. Ml 28/3.    Albiński K.i

28/4. Kaczmarek J. iskrowych.