328 (2)

Wiązka laserowa przechodząc z lasera do przedmiotu spawanego (rys. 11.54) poprzez system przesłon zwierciadeł i elementów optycznych jest ogniskowana w obszarze spawania. Wiązka światła laserowego padając na powierzchnię metalu ulega intensywnemu odbiciu w zależności od rodzaju metalu i stanu jego powierzchni.

4    5    3    6    7

Rys. 11.54. Schemat budowy urządzenia do spawania laserowego laserem stałym: 1 - pręt laserowy, 2 - zwierciadło nieprzepuszczalne, 3 - zwierciadło częściowo przepuszczalne, 4 - lampa błyskowa pompująca, 5 - reflektor, 6 - wiązka laserowa, 7 - zwierciadło kierujące, 8 - układ optyczny ogniskujący, 9 - spawany przedmiot

Współczynnik absorpcji energii kwantów promieniowania wynosi tylko K5% dla laserów C0₂ i 2^-30% dla laserów stałych. Efektywność spawania laserowego zależy więc od absorpcji energii wiązki laserowej przez powierzchnie spawanego przedmiotu. Dlatego też istotnym problemem przy spawaniu laserowym jest odpowiednie przygotowanie (zmatowienie) powierzchni, na którą pada wiązka laserowa. Spoiny wykonane spawarką laserową o działaniu ciągłym nie różnią się od spoin wykonanych wiązką elektronów, natomiast wykonane spawarką impulsową składają się ze zbioru częściowo pokrywających się spoin punktowych odpowiadających poszczególnym impulsom (rys. 11.55).

328