3 (2597)

Etap	Wiek(klasa)	Liczba zajęć w tygodniu	Liczba zajęć w tygodniu z akcentem nauczania gry 1x1
Trampkarze młodsi	10 - 12 (IV - VI)	3	1-60 min.
Trampkarze starsi	13 - 14 (VII - VIII)	4	1- 50 min. 2- 50 min. 2-100 min.
Juniorzy młodsi	15 - 16 (I -11 śred.)	5	1- 60 min. 2- 60 min. 2-120 min.
Juniorzy starsi	17- 18 (III - IV śred.)	6	1- 60 min. 2- 60 min. 3- 60 min. 3-180 min.

5. nauczanie gry „jeden przeciwko jednemu” w formie fragmentów gry:

a)    w ataku (z piłką)

b)    w obronie (bez piłki)

c)    w walce o piłkę.

Wymienione środki będziemy stosować proporcjonalnie w zależności od etapu szkolenia i umiejętności stopniowo nabywanych przez młodych zawodników. Szkolenie dzieci i młodzieży w Polsce podzielono na okresy według kryterium wieku i faz rozwojowych młodzieży, które przedstawia tabela 4. Uwzględniając poszczególne etapy szkolenia przedstawiono liczbą zajęć nauczających gry „jeden przeciwko jednemu” w stosunku do ogólnej liczby zajęć w tygodniu.

Tabela 4. Liczba zajęć nauczających gry „jeden przeciwko jednemu” w tygodniu

- kierunek ataku

pole w odpowiednim sektorze gry, gdzie zawodnicy rozgrywają sytuację „jeden przeciwko jednemu”

Przykład ćwiczeń doskonalących technikę w warunkach zbliżonych do gry „jeden przeciwko jednemu”

Po wstępnym nauczeniu młodego piłkarza w/w elementów techniki, według metodyki J. Talagi, przechodzimy do doskonalenia tych elementów w warunkach zbliżonych do gry „jeden przeciwko jednemu”.

Proponuje się każdy element techniki ćwiczyć:

1.    odrębnie z:

a) przeciwnikiem biernym b) przeciwnikiem czynnym

2.    kompleksowo (łącząc kilka elementów techniki) z:

a) przeciwnikiem biernym b) przeciwnikiem czynnym.

Przykład ćwiczeń wszechstronnie przygotowujących do gry „jeden przeciwko jednemu”

Będą to wszelkie ćwiczenia, które oddziaływują na różne narządy, układy i funkcje organizmu, rozwijające w sposób harmopijny zasób umiejętności i poziomu sprawności zawodnika. Ćwiczenia te nie noszą znamion specjalizacji, jednak poprzez swój wpływ stanowią niezbędną jej podbudowę [So-zański 1993]. I tak są ćwiczenia kształtujące zdolności moto-ryczne (szybkość, siła, wytrzymałość, zwinność) które w przyszłości stanowić będą bazę do nauczania i doskonalenia rozwiązywania sytuacji „jeden przeciwko jednemu”.

Ćwiczenie 1.

Ćwiczący, ustawieni na linii startu, na sygnał trenera biegną do „korytarza” wyznaczonego z tyczek, gdzie znajduje się meta. Kto wcześniej dotknie tyczki - przegrywa. W „korytarzu" walka ciałem ograniczona przepisami.

Z powyższej tabeli wynika, że liczba zajęć z akcentem nauczania gry „jeden przeciwko jednemu” zwiększa się stopniowo (tak jak ich charakter) począwszy od wieku trampkarza młodszego (1 raz tygodniowo) a skończywszy na wieku juniora starszego (3 razy tygodniowo).

Objaśnienia znaków występujących w rysunkach

---------------*•    - bieg bez piłki

A

vy\y\/\/V>.    - prowadzenie piłki

B

t:

cd

c/5

cT

cd

4—>

<D

-►    - podanie piłki

15 - 20 m

►

i>

- strzał do bramki

Ćwiczenie 2.

Berek na ograniczonym polu. Ćwiczący (AI->B1; A2-»B2; A3->B3,...) na sygnał muszą wyłapać współpartnera przez określony czas (np. 20 s lub 30 s).

(Rys. na następnej stronie)

Al, A2,... BI, B2, Cl - numeracja ćwiczących

A. B.	- zawodnik z piłką
CD	- trener
	- tyczka
Start	- miejsce rozpoczęcia ćwiczenia

Meta

- miejsce zakończenia ćwiczenia

Ambicja, zaangażowanie, wysokie morale -to cechy piłkarza wysokiej klasy