40

40

1. Na rysunku przedstawiającym tylko jedną część maszynową rysuje się:

a)    grubą linią ciągłą

-    widoczne krawędzie i zarysy przedmiotów przedstawionych w widokach, przekrojach i kładach przesuniętych (rys. 4.2, 4.14, 4.26),

-    widoczne rzeczywiste linie przenikania (rys. 4.11 a, b, c, e, f),

-    linię ograniczającą części gwintu o pełnym zarysie (tzw. użyteczna długość gwintu; rys. 5.11),

-    kształt jednego (lub pierwszego i ostatniego) z elementów powtarzających się w przedmiocie (rys. 4.10);

b)    cienką linią ciągłą

-    zarysy kładów miejscowych (rys. 4.26a),

-    widoczne teoretyczne (tj. łagodne) linie przenikania (rys. 4.1 ld),

-    oznaczenie gwintów (rys. 5.9),

-    obszar występowania elementów powtarzających się w’ przedmiocie (rys. 4.10a, b),

-    linię ograniczającą szczegół budowy przedmiotu (przedstawiamy ją dodatkowo na rzucie powiększonym) oraz linię odniesienia i „półkę” do opisu tego szczegółu (rys. 4.7),

-    linie wyróżniające płaskie powierzchnie przedmiotu (rys. 4.15),

-    osie symetrii oraz ślady płaszczyzn symetrii figury, gdy na rysunku wymiar liniowy w kierunku tych elementów jest mniejszy od 12 mm,

-    oznaczenie powierzchni radełkowanych, rowkowych itp. (rys. 4.8),

-    symbol graficzny oznaczenia symetrii przedmiotu przedstawionego w pół- czy ćwierćwidoku lub pół- albo ćwierćprzekroju (rys. 4.3),

-    strzałki kierunku rzutowania (rys. 4.2b, 4.14c),

-    znak graficzny obrócenia lub rozwinięcia rzutu (rys. 4.4b, 4.5b),

-    linie kreskowania przekrojów (rys. 4.14, tabl. 4.2),

-    linie otaczające i przekreślające zmieniony fragment rysunku (np. rys. 4.26a),

-    symbol graficzny oznaczenia kierunku włókien materiału (rys. 4.13d);

c)    bardzo grubą linią ciągłą - widok wzdłużny drutu, przekrój lub widok cienkiej blachy (rys. 7.18b);

d)    grubą linią kreskową - odcinki linii grubej - ślady płaszczyzn przekroju (jednak ze względu na czytelność rysunku w praktyce stosuje się linię bardzo grubą; rys. 4.14c);

e)    cienką linią kreskową - krawędzie, linie przenikania i niewidoczne zarysy (rys. 4.5a, 5.Ile);

f)    cienką linią punktową

-    osie symetrii oraz ślady płaszczyzn symetrii figur, gdy na rysunku wymiar liniowy w kierunku tych elementów' jest większy od 12 mm,

-    okręgi, proste rozstawienia elementów (rys. 4.3a, 4.10c),