444 445 (4)

Jedną z pierwszych metod wykreślenia charakterystyki przejściowej wzmacniacza wielostopniowego jest metoda stopniowej aproksymacji, przy której charakterystykę przejściową wzmacniacza wielostopniowego wykreśla się na podstawie znanych charakterystyk przejściowych poszczególnych stopni lub ich grup.

Przy tym oś stalą czasową charakterystyk dwóch stopni (lub dwóch grup stopni) Ui — f(0 oraz y, = f(t) dzieli się na jednakowe odcinki U (rys. 9-2). Zaznaczając na jednej z charakterystyk średnią wysokość rzę-

Rys. 9-2. Stopniowa aproksymacja charakterystyki przejściowej wzmacniacza wielostopniowego

a — charakterystyki przejściowe pierwszego stopnia lub grupy; b — to samo dla drugiego stopnia lub grupy; c — wpływ pierwszego schodka na charakterystykę drugiego slopnla; d — to samo dla drugiego schodka; e — to samo dla trzeciego schodka: r — wypadkowa charakterystyka przejściowa dwóch stopni lub grup

dnej każdego odcinka (0|, a₂, a, itd. na rys. 9-2a), a na drugiej — wysokość rzędnej na końcu odcinka (b„ b₂, bj itd. na rys. 9-2b). Zastąpmy pierwszą charakterystykę przejściową krzywą schodkową. Wysokość każdego schodka tej krzywej a' będzie określona jako różnica sąsiednich wartości a, tzn.

o; = a,-o, = a,    (

aj = fl₂-a,; o' ■= a,-a, itd. J

(9.14)

Jeżeli charakterystyka przejściowa ma charakter falisty, to poszczególne wartości a' mogą być równe zeru lub nawet mieć wartość ujemną.

Sygnał na wyjściu drugiego stopnia (lub grupy stopni) można na podstawie zasady superpozycji przedstawić w postaci sumy sygnałów (rys. 9-21) wywołanych poszczególnymi prostokątnymi schodkami pierwszej charakterystyki z uwzględnieniem czasu pojawienia każdego schodka (rys. 9-2c. d i e). Każdy schodek charakterystyki przejściowej pierwszego stopnia daje na wyjściu drugiego stopnia sygnał, zgodny w fazie z charakterystyką przejściową drugiego stopnia, a pod wzglądem wartości proporcjonalny do wysokości schodka. Podział osi czasowej na odcinki przerywa się w tym miejscu, w którym charakterystyki przejściowe obu stopni osiągają stan stacjonarny.

Podczas obliczania rzędnych wypadkowej charakterystyki przejściowej wygodnie jest korzystać z formy zapisu przedstawionej na tablicy 9.1.

Tablica 9.1 >)

Zakręt czasu		ń»,	Ai,	Ar,		4>.
Kr schodka	b a'		».	*.	—	».
i	Ol	» a,b,	a,4,	o,»,	....	a,4.
2	* O,	-	a,4,	a,bt	....	/ a,i.-.
3	a.	-	-	r a,b i	....	a,4.-,
	•				•
n	r «»	-	-	-	-	a>i
						a ,4.-1-
z		a,6,	<1,Ó,+ + a,4.	atb,+a,b,+ -rd,4,	....	+ ....*<-<1.61

•> Tutaj w rubrykach poziomych 1. 1. 3 Ud. podane są wartości rzędnych sygnolu wyjściowego, ipowodowanego schodkami I, ł. 3 Ud. Suma wartości w każdej kolumnie pionowej daje rzędna wypadkowej charakterystyki przejściowej na końcu każdego zakresu czasu ń(.

445