49 (119)

nutu

mmmmmm wm - wmmw

li? ^ O Q S? ^ Limit wydruku: 10

7. Atanog4hmw.\i«V«.ił^_u<fi>«'

unx % <- c i moi o. c i* wsc m *w

Cement ekspansywny i bezskurczowy uzyskuje się też metodą oddzielnego wytwarzania klinkieru ekspansywnego, którego składnikiem ekspandującym jest siarczano-ghnian -ezterowapnkjwy, będący źródłem powstawania ettyngjtu. Mieląc ten ekspansywny klinkier z odpowiednią ilością klinkieru portlandzkiego i gipsu można uzyskiwać żądaną wielkość ekspansji.

Ostatnio rozwija się metoda dodawania do cementu portlandzkiego (zwykłego lub mieszanego), podczas urabiania mieszanki betonowej w betoniarce, specjalnych, czyli skondensowanych domieszek, o opatentowanym składzie, wywołujących równomierna ekspansję wykonanego betonu Poszerzone informacje zawiera praca |22].

Ponieważ pęcznienie przebiega tylko w stanic wilgotnym, dlatego należy zawsze pamiętać o przestrzeganiu warunków pielęgnacji (wilgotności i temperatury).

Małe ilości spoiwa ekspansywnego (do doraźnych potrzeb), można uzyskać dodając do cementu portlandzkiego od 5 do 10% masy złożonej z gipsu pólwodncgo (50%) oraz kaolinitu (18%) i wapna hydratyzowanego (32%).

2.25. Cement glinowy

Cement glinowy istotnie różni się w swojej budowie, składzie chemicznym i procesie wiązania od rodziny cementów portlandzkich. Głównym czynnikiem wywołującym wiązanie jest tutaj tlenek glinowy Al,0„ a nic CaO

Ponad 70% składu cementu stanowią gliniany wapnia o różnych postaciach, przyczyni najliczniejsza z nich to CA-(CaO Al .O,) i z kolei GAy Cement ten zawiera także dużo żelaza (do 15% związków żelaza z wapnem - C*AF i C. F).

Zawartość krzemianów wapniowych nic przekracza kilku procent. Głównym hydratem jest C.AII. w postaci krystalicznej i amorficzny Al<OII),. natomiast nie tworzy się Ca| OHj., stąd duża odporność korozyjna tego cementu. Cement glinowy potrzebuje do wiązania około 30% więcej wody niż cementy portlandzkie. Dzięki swojemu składowi cement ten uzyskuje w stosunku do innych cementów najwyższą:

• wytrzymałość początkową (do 60 MPa po 24 godzinach), co stanowi ok. 85% wytrzymałości końcowej dochodzącej nawet do 80 MPa uzyskiwanej już po 14 dniach.

• stopień kaloryczności,

• odporność na działanie środowiska siarczanowego, amonowego, magnezowego i kwasowego oraz na środowisko alkaliczne.

• ognioodporność

Cement otrzymywany jest przez zmielenie klinkieru glinowego, uzyskiwanego dzięki spieczeniu mieszaniny wapienia z boksytem bez dodawania gipsu. Cement ten jest drogi i bardzo trudny w zastosowaniu. Muszą być ściśle przestrzegane reżimy wilgotnościowe i temperaturowe przez cały okres jego dojrzewania (zob. rys. 20.10).

Cement glinowy produkowany w Polsce pod nazwą Górkal występuje w kilku odmianach o zróżnicowanej ilości składników, a więc i różnych właściwościach.

Mimo że cementy te są odporne na agresywne środowiska siarczanowe, to - biorąc pod uwagę ich cenę i trudności wykonawcze - w praktyce są stosowane raczej tylko do wykonywania betonów żaroodpornych i ogniotrwałych (pkt 20.10). Ogniotrwalość cementów glinowych pochodzi stąd. że w wysokiej temperaturze następuje wiązanie typowe dla wyrobów ceramicznych. Nie wolno ich mieszać z innymi cementami ani domieszkami licz uprzedniej próby.

a. Itelix iLibrary Reader

Beton i jego technolo...

\j 48 - Paint