70 (138)

70 POŁĄCZENIA SZKŁA Z METALEM

70 POŁĄCZENIA SZKŁA Z METALEM

pienie elektrody wsporczej wanie do końca elektrody

Rys. 3-16. Część zestawu (zwana spłaszczeni) pentody mocy typu EL 3. Część wtopieniowa przepustów, tzn. wprasowana w szkło spłaszcza, wykonana jest z drutu miedziopłaszczowego. Znacznie grubsze elektrody wsporcze wtopione są płytko w górną część spłaszcza

w spłaszcz można uzyskać przez przypa-wsporczej kawałeczka (o długości ok. 3 -f- 4 mm) drutu płaszczowego, który tworząc szczelne złącze ze szkłem jak gdyby umocowuje pewnie elektrodę wsporczą.

„Węzełki” powstałe wskutek spawania z sobą poszczególnych części elektrod powinny być również, jak to widać na zdjęciu, wtopione w szkło spłaszcza, ale niezbyt głęboko. W ten sposób niebezpieczeństwo urwania zewnętrznej części elektrody wykonanej zazwyczaj z odpowiedniego brązu względnie miedzi . jest poważnie zmniejszone. Ponieważ niekiedy elektrody są wyżarzane w piecu wodorowym np. w celu zmiękczenia części wsporczej wykonanej z niklu, przeto uniknięcie tzw. choroby wodorowej możliwe jest tylko wówczas, gdy część zewnętrzna elektrody wykonana jest z brązu lub miedzi nie zawierającej tlenu ani tlenków.

Nieodzowne częstokroć krępowanie elektrod wsporczych po wtopieniu do spłaszcza musi być wykonywane z odpowiednią ostrożnością, ażeby uniknąć

wprowadzenia naprężeń, które, jeżeli są zbyt duże, spowodują pęknięcie spłaszcza w czasie stapiania kryzy zestawu z bańką.

Na rys. 3-17 a, b, c, d przedstawiono zmontowane zestawy kilku typów lamp odbiorczych. Szerokość spłaszcza, średnica stopki oraz gru bóść ścianki rurki stopkowej muszą być odpowiednio dopasowane.

Zestaw o dużej liczbie wtopionych przepustów, a zatem o szerokim spłaszczu, jest trudniejszy do wykonania od zestawu o małej liczbie przepustów, np. jakiejś lampy prostowniczej. Poza tym zestawy o krótkiej stopce, tzn. o małej odległości pomiędzy spłaszczeni a kryzą stopki, są znacznie trudniejsze do wykonania i muszą być następnie bardzo dobrze odprężone.

Przedstawione na rys. 3-17 zestawy produkuje się masowo na specjalnie do tego celu skonstruowanych maszynach, tzw. zestawiarkach. Nazwa ich pochodzi stąd, że na maszynie tej zestawia się kilka części,