86 (119)

82 MIOLOGIA

Ryc. 67. Część dalsza mięśnia krawieckiego (m. sartorius).

Widok od strony przyśrodkowej

Aby uwidocznić poszukiwaną strukturę na powierzchni przyśrodkowej uda. wystarczy, aby kończyna badanego znalazła się w pozycji z niemal całkowicie wyprostowanym kolanem i biodrem w lekkim obrocie zewnętrznym.

Ryc. 68. Ścięgno mięśnia póthtoniastego (m. semimembranosus)

W tym badaniu najważniejszym kostnym punktem odniesienia jest kąt między powierzchnią wewnętrzną a tylną kłykcia przyśrodkowego kości piszczelowej. Struktura ta uwidocznia się przy ustawieniu goleni w rotacji zewnętrznej.

Jedna ręka badającego stawia opór ruchom zgięcia i obrotu kolana do wewnątrz, druga zaś poszukuje ścięgna, wyczuwalnego pod palcami jako lity. walcowaty, dość gruby sznur.

Bardziej do przodu ścięgno mięśnia pólbloniastego wślizguje się pod więzadlo poboczne piszczelowe w poziomym rowku kłykcia przyśrodkowego kości piszczelowej.

Trudności w dostępie: Nie występują pod warunkiem właściwego ustawienia goleni w rotacji zewnętrznej, co dobrze odsłania poszukiwane ścięgno.