8 (1486)

5. Wyścig z uderzeniem (żonglowaniem) pitki nogą i głową Jeden zespól tworzą dwie grupy ustawione naprzeciw siebie w odległości do 20 m zwrócone do siebie twarzami. Na linii startu i mety znajdują sie znaczniki. W odległości 2-3 m od każdego z nich - drugi. Między znacznikami położona jest pitka. Pierwszy z grupy A i C startują na sygnał. Biegną do pitki leżącej przed zespołami odpowiednio B i D. Podnoszą piłkę, uderzają ją i raz uderzają piłkę prostym podbiciem tak, by ją chwycić. Po tym kładą piłkę, podbiegają do pierwszego w grupie B i D, „klepią' go i biegną na koniec grupy. Pierwsi z grupy B i D startują do ptki leżącej przed grupą A i C. Podbiegają do piłki, biorą ją w ręce, podrzucają tak, by uderzyć piłkę głową i chwycić. Potem kładą piłkę na ziemi i „klepią" następnych z rzędu A i C. Zwycięży zespół, który wykona zadanie szybciej. Każdy z uczestników musi odbić piłkę nogą i głową. Koniec wyścigu następuje wówczas, gdy wszyscy się znajdą na pozycji wyjściowej.

_

6 Wyścig ze strzałem do bramki. Ćwiczący ustawieni w rzędach naprzeciw bramki - za znacznikiem. Po prawej stronie każdego znacznika jest ustawiona piłka, a trochę dalej z prawej strony stoi bramkarz z taką liczbą piłek, jaka jest liczba zawodników w rzędzie Na sygnał startują pierwsi, dobiegają do piłek i strzelają je do bramki Po tym szybko się odwracają i biegną z powrotem, klepią następnego do startu. W tym czasie bramkarz ustawia piłkę nastę pnemu ćwiczącemu. Za zwycięstwo, czyli szybsze wykonanie wyścigu, zespół otrzymuje 2 punkty, a za każdy celny strzał (mus to być strzał, uderzenie z całej siły) 1 punkt. Zwycięża ten zespół który zdobędzie więcej punktów.

7 Wyścig ze strzałem dwuczłonowym Ustawienie rzędów, |ak w poprzednim wyścigu, naprzeciwko bramki. Odległość od niej 12-15 m. W pobliżu znacznika na linii leży tyle piłek, ilu jest strzelających w rzędzie. Na sygnał pierwsi startujący dobiegają do piłki i strzelają do bramki, biegną po piłkę leżącą obok, ustawiają ją (rękami).Po ustawieniu piłki wracają i klepią następnego do startu Punktacja - iak w poprzedniej zabawie

8. „Nie piłkarz - lecz gapa" - w ograniczonym polu oprócz dwóch (trzech) cwiczących każdy posiada piłkę, siedząc na niej Na sygnał trenera wszyscy zmieniają miejsca. Nie wolno usiąść na tej samej piłce. Piłkę starają się zdobyć i usiąść na niej również d, którzy nie posiadają piłki. Kto zostanie bez pitki, jest „gapą” Czas zabawy określa trener, lecz me na dłużej, jak 5 minut

Zabawy skoczne

Zaliczamy je do środków kształtujących silę nóg i dynamikę, tak potrzebną do szybkiego startu. Elementy skoczności staramy się również połączyć w zabawie z piłką - jak w zabawach bieżnych.

1. „Który zespół więcej skoczy" - ćwiczący podzieleni na zespoły, każdy ma skakankę. Na sygnał trenera wszyscy rozpoczynają przeskoki. Po określonym czasie trener przerywa skakanie. Sumuje się liczbę przeskoków w zespole. Zwycięży ten. który wykonał więcoi przeskoków

2.    „Przeskoki do skuszenia" - ćwiczący podzieleni na zespoły. Na sygnał trenera wszyscy rozpoczynają przeskoki przez skakankę. Każdy członek zespołu skacze do pierwszej, nieudanej próby. Gdy wszyscy przestaną skakać w każdym zespole sumuje się liczbę przeskoków. Zwycięża ten zespół, który ma ich więcej i na jego cześć wszyscy mogą wznieść okrzyk.

3.    „Wyśdg skokami bokiem'¹ - na linii startu ustawiony rząd ćwiczących, w odległości 2 m od linii ustawiony jest znacznik, a między nim a linią jesl ustawiona piłka, W odległośd 10-12 m jest druga linia i od niej w kierunku rzędu kolejny znacznik w odległości 2 m. Naprzeciwko piłek ustawieni są współpartnerzy, pierwszy z każdego rzędu rusza cwałem bokiem obunóż w kierunku drugiej linii. Gdy znajdzie się między znacznikiem a linią, bramkarz dorzuca mu piłkę na głowę. Uderza piłkę głową do bramkarza

& <łi i

i 4