90 (54)

AAS2

AM A

AMA

87

tete'Ae(TTO Se epyov, II. 19, 242. shoro, iah tylko, zkąd powstały ])oźnieysze mówienia sposoby wyrażaiące szybko następujący skutek, ay eieoę, ay‘ epyov, powiedziano i wykonano ; tud. aya Arywv d-■jelpTze i aya Yiyópeve xat a-itslpirs, J ulek. Phoen. 1184. simulac diccret, skoro tylko; ogól. znaczy w czasie, gdy, skoro lylku , iak tylko , aya retyj.aytó, Thuc. w czasie murowania, pod czas wyprowadzania rauru, gdy mar wyprowadzano , aya tu auyTeooiot izepnzgctwv , pod czas samej uczty, zwłaszcza z pdk. 3. z tr. bezok. i z iinsł. aya tu <pa-j75vott, iak tylko się pokazał, aya Se Aafićoy eaiyr,ae y.-xpóv , skoro wziął , zamilkł nieco. Czasem iako prżyim. kładzie'się z pdk. 3. iak cróa/, ay’ Yjoi, ay’ ^eAico avtóvrt, xaTraSZvrt, razem z iutrZenką, razem ze w schodem, z zachodem słońca, Iłom. tak używa się i o osobach; 2) razem, tcsjwlnie , pospołu , o wspól-nem mieyscowem byciu , o. wspólneiu zostawaniu w towarzystwie , posp. eizeaSai aya Tfvt, iśdź z kim pospołu, towarzyszyć mu, iśdź za nim, u Iłom. i w prozie; bywa także podwoione, aya ocurw ay‘ tTzoyro, Od. 11, 371. ■nd-jzez aya i aya Tcayreę, iak axav-TEę, o-ófJtTrayrEę, wszyscy razem, wszyscy pospołu, Iłom. aya ayępu>, II. 7, 255. oba-dwa pospołu ; 3 ) iak óptotwę i pariler wyraża zgodność, podobieństwo , równość , a lak znaczy zgodnie, podobnie, równie , aya iz-jotYię crsżyoto, Od. 1, 98. podobnie do wiania burzy, aya aparepbę xac ayó-ycov, Od. 3, 111. równie mocny iak nienaganny, <7E aya xAato> xa\ eye, 11. 24, 778. tak mówiono i w prozie, aya fx£v, aya Se, gdy, tedy i. Ł. Dor. aya i aya , ob. także ayae.

'Aya§pvaę, dSoę, y, (_SpZę) używa się posp. w 1. mn. Ha-madryady, uyinfy drzew, które z swem drzewem rosły, żyły i umierały, uosobione życie roślin, inaczey 'ASpuac.

’.\ya^wv, ęyoę, yj , -używa

5) t. c. aAwłr£X:ot pod 2. Cali.

aAwrroę, ov ₉ u dhoiicófpouę, ouv, Cxpoa) szary, a podług niektórych lisaioy, maiący lisi kolor, Tor.    3. //. «S'’.

aAwpłjrrę, ou, ó, £ aXu>ę, wf£u) dozorca boiowiska, klepiska lub gumna, nazwisko nadawane Cererze i Horom.

aAwę, w , vj, t. c. u poet. ó.Acoa, boiowisko do mtócenia, klepisko, które posp. okrągłe bywało; 2) iasne kolo , iasny obwód około słońca lub xię-życa; mniemaią , iź u Esc by la Sept. 491. znaczy samo słońce albo sam xiężyc. (Przypad-kuie się także aAwę , aAcooę, osobl. zaś w 1'. mn. odmienia się nayzwyczayniey podług formy III. lecz u Alt. mówiono także cu aAot.)

aAwayzoę, ov, Q aAtaxoyai ) łatwy do wzięcia, do zaięcia, <lo poymania, do podbicia, dający się łatwo wziąć, zaiąć, podbić, -7ra'av a. Aesch. Sept. €37. pieśń na podziękowanie za uskutecznione podbicie, j3ce-Ęię ocA. Aesch. Ag. 10. wiadomość o podbiciu.

«Aov7fę, Ewę, yj, (jxA(Vxofxc«f) wzięcie, poymanie, zaięcie , podbicie , zniszczenie ; W' mowie sądowey, przekonanie, potępienie , osądzenie, z pdk. 2. rżeczy.

ótAwróę , yj, óv, QaX:erxoyar) wzięty, poymany, podbity.

aXoifr,roę , ov , ( Aonpaw )

nientaiący wytchnienia czyli wypoczynku , nieprzerwany , ciągły, nieustanny.

aAtów, tr. łącz. nieozn. słowa d\i'ixoyac, Horn.

ay, Horn. zam. ava, kładzie się przed wyr. zaczynającym się od ]3, -a: lub <p, np.

|3cof*oT(7!, a/Jt -nE^'ov, api irEAaycę, ay <pu-ra. Mylnie piszą , którzy txy łączą z wyr. następuiącyin, up. c/.yfiwyoiot zam. ay (iwyotac.

aya, pslw. (spowin. z łą-czącem ot) razem , o czasie , aya oiyurfn xa\ evy^o)).-ó * H-8 , 64. razem , t. i. w iednym czasie narzekanie i okrzyk radosny, aya TepSaaio y.ai oizia-aoi AruTTEf, II- 3, 109. które-4o zn. i w prozie stało się pa-nuiącem; osobliwszym łączy się sposobem aya yZ5oę gyv, się w 1. mn. Amazonki, wo-iuiącc niewiasty w Scytliyi, Iłom. inaczey ’Aya^oyiSeę, Pitid. (Nazw isko to wyprowa-dzaią od ya^óę, podaiąc, iż niewiastom tym w dziecinnym ich wieku odeymowano pierś prawą, aby. mogły te'm łatwiey władać prawą ręką, iakoż tak bywaią w starożytnych pomnikach wystawiane.)

aya5a.hu>, Qdya5r,ę') bydź nieumieiętnym , nieświadomym , nieukiem, nieukształ-couym , bydź prostakiem , głupim, postępować sobie lub działać iak nieumiciętny i 1 d. Piat.

aydźeta, r,, tud. <xya5ia, ■t), (aya5r_/<;') nie wiadomość, nieświadomość , nieumieię-tuość; niedostatek uksztalce-nia, wychowania i obyczay-ności; nieuwaga, głupstwo.

dya5rję, tę, (yay5dv<o) nie-uczony, nieświadomy, nieu-mieiętny; niemaiący wychowania i uksztalcenia, prostak, gruby, nieokrzesany, t.c. aypdT-xo:ę, Wolf Lept. p. 339. nieuk, niepoiętny, głupi, Heind. Piat. Eut/yd. p. 276. Ii. 2) w zn. bier. przez naukę niepozua-ny, nieznany, Eur. Pslw. aya-5a>ę i dya5ei.

ayd5r,roę, ov, t. c. aya5r,ę. aya57rtę, tooę , r>, ( dya-5oę) w piasku przeby waiący albo mieszkaiący; ayaSirtSeę ^x°7X^0f’ o ślimakach; cypraea moneta Lin. porcelanka moneta Kuch. capul serpentis Lin. porcelanka uężogłówka B.

dya5óeię, E7o-a, tv, (aya-5'oę) piaszczysty*

ayaBoę^ y, , (Sfioę , ayyoę, ■diayą^oę, sabufum') piasek, piaszczysta, nieurodzajna ziemia ; w 1. mn. piaszczyste za-spy czyli duny przy brzegu morskim , II. Iłom. Ap. 439, aya5vvtó, Qdya5oę') w proch obrócić, zniszczyć, zgładzić, tcóA:v, Ił. 9, 589. aySpa\ 2) w piasku ukryć, //. Horn. Merc. 140. ogól. skryć, schować, zasłonić.

ayaStóSr.ę, tę, ^ayaSoę') piaskowaty.

dya5u>.<; , pslw. od dyaS-ęę; u Thuc. 1, 140. niespodzianie, w sposób nieprzewidziany.

ayat, u Jo/i. zam. aya , u Kai Hm. niep. sp. czy t.