95 (122)

naprawdę, bo takiej nikt cię nie będzie chciał. „Myjcie się, dziewczyny, bo nie znacie dnia ani godziny’’ - to Sztaudynger, nie mamusia.

A był taki film, którego na pewno nie znacie, bo stary — chociaż, kto wie. Zaproszenie do tańca. Gene Kelly tam tańczył. W swoim zespole miał sześć przepięknych kobiet, był kawalerem i tak sobie pomyślał, że może już by się chajtnął, no ale z którą bytu? Jako cwany facet, zaczął je sprawdzać: umawiał się ze wszystkimi po kolei. Jedna — seks szaleńczy, wyuzdany. Inna - brat łata, jeździ razem z nim samochodami, szaleją, kumpel cudowny. Trzecia — boski wamp, uwodzi, przytrzymuje, manipuluje, w ogóle po prostu tylko jej pragnąć! Czwarta-intelekt, matematyka, szachy, o wszystkim pogadamy. I przyszedł do piątej, a ona go wiecie jak przyjęła? Siedziała z wałkami na głowie, nogi moczyła w miednicy, w nieładnym szlafroku, i powiedziała: „Boże, jaka ja jestem zmęczona, muszę się wygrzać, siadaj, herbaty się napijemy”. No i z którą się ożenił? Z tą ostatnią. Bo była prawdziwa, a to był mądry mężczyzna. Ona miała wszystko to, co tamte. Nie musiała się wyfiokować, wysilać, domyślać, jakiej mnie pragniesz... Bo jeśli mnie nie chcesz, to nie weźmiesz mnie ani

95 DZIEŃ DRUGI