97 (45)

04

AME

AME

-AMH

—-n-EiTTwę, (p£xair£iSw) nie- \ daiący się przyprowadzić lub nakłonić do innego zdania, niedaiący się inacżey usposo- : bić, nieodmienny.

apsxairAaTxoę, ov, (uera- l irA.aaaw) nieprzeksztalcony, ■ niedaiący się przekształcić.

aft£Ta-7r9!r,Toę, ov, (pErairo- i :ew) niedaiący się przerobić, nieodmienny, nieodmieniony.

apera-KTatcrToę/oy, (pcxa- ; Tirano) niedaiący się obalić albo przewrócić.

apEranTWTia, yj, nieodmien-ność, od.

aU.ZT<X7CTb)7T9ę,0V, (pETOCIT!-7TT w) niedaiący się obalić, nieodmienny, pewny, trwały, stały, mocny.

¹ apETaararoę, ov, (peSiŻtty?-pi) niedaiący się przestawić, przełożyć albo z mieysca swego przeprowadzić, iak ap£xa-SsToę.

ap£Taarj3£7rT£! i—7rxt, psłw.

( pzrarrrpztpo} ) nieobracaiąc się, nieoglądaiąc się za siebie.

apETaTTpo<poę,ov, psłw.—ro-arpóywę, (pEraarpE^w) niedaiący się obrócić, nieodniien-ny.

ay.zry.rpZTzroę, ov, psłw. —rarpźizraę, (pETarpEicw) t c. apErdtTTpoyoę.

apETarpoTcta, yj, nieodinien-ność, od

afj.zrarpoiroę, ov, (pErarpE'-7cw) t. c. apETfźarpoyoę.

apsrayopoę, ov, (p£xa<p£pw) niedaiący się przenieść albo przełożyć ; nieprzenośny, nie-maiący przenośni czyli metafory.

a[xzrayzipuTroę, ov, (p£xa-yrzipiCw) niedaiący się dotykać lub obracać ręką, niedaiący się sprawować albo sobą kierować.

ap.tTZMpttrtoę, ov, (perempć-£w) niedaiący się w górę podnieść, nielekki, nielekomyśl-ny, stały.

atieroyoę, ov, (pExćy;w) nie-maiacy uczęstnictwa. apErpyję, eę, t. c. a[xz'rpr,roę. <x[xżrprtroę,ov, tud. apETpYj-TY), Plrtrf. psłw. — YjTWC, (p£-rpEto) niezmierzony, ogromny, nader wielki, immensus* in-gens, izźv5oę, Od. 14,512. łró-vsę, 18,240. -rre&a, Z?for. S/c.

apepae, ape’p<ra?, nieozn 1. od apepSco, Horn.

ap.zpeiycr.uoę, ov, (apzpSu, ' yapoę). pozbawiaiący małżeń- : skiego zwią/ku.

a/j.£ptTtvooę, ov, (vouę) i a-fŁtp<7i<ppwy, ov, (ypvjv) pozbawiaiący rozumu.

apEaoę, ov, (pe'xoę) menia-iący środka, bezpośredni.

afi£Ta)3aT0ę, ov, (peTa|3a!-vo>) niedalecy się przenieść, nieprzecliodzący; apET(ź(3aT0v pipa, verbum intransitirum, słowo nieprzechodziste , u Gramnt.

apEra^Awia, yj, niedmien-ność, od

api£Ta(3Av7Toę,ov, (pETaSaA-Aw) nieodmieniony, nieodmienny'.

ap£T<ź|3oA9ę, ov, t c, apETa-(3Xr,roę.

afiETayy&jTToę, ov, (pErayt-yvu7Xh>') nieodmienny, nieodzowny, niedalecy się odwołać.

aperaSonę, oy, pslw. — &ó-Twę, (pETaOiowpt) niedaiący się udzielić; 2) w zn. czyim, nieudzielaiący, skąpy.

apETaSEToę, ov, psłw.—Serwę, (pETartSYjp') niedaiący się przełożyć, przemienić albo przenieść, ustalony, stały.

a[ŁZTax(vr/T9ę, ov, pslw.—x;-vrirwę, (p£Tax<vEw) niedaiący się ruszyć z mieysca na mieysce, nieruchomy, nieodmienny.

<xpETaxAaxToę, ov, (p£xa-xAaw) niedaiący się ugiąć albo przełamać, nieugięty, nie-przełamany, nieodmienny; to ćt/z£T(XxA. Xen. moc i niezachwiana stałość sposobu myślenia.

ap£xaxAr,Toę, ov, (p£xaxa-/.£&>) niedaiący się odwołać.

a[xz-caXrnzroę, ov, (pcraAap-pavw) niedaiący się obiąć albo poiąć, niepoięty.

^a/XETaAAaxToę, ov, (p£xaA-

Aaaaw) niedaiący się zamienić albo przemienić.

a[X£TafiźXvroę,o'j, pslw.—Ayj-rwę, (pETapEA.Eopaf) niemalowany, ten, który nie powinien bydź żałowanym; 2) w zn. czynn. nieżałuiący, wolny od żalu.

af*£Tavór,Toę, ov, (p£xavoEw) t. c. ap.enx[xeXrjrcę.

apzTanctaroę, ov, pslw.

niezliczony, Jac. A. P. p. 10. aperp/, pslw. od aperpoę. | apErpia, yj, (apErpoę) nie- ^; zmierność, niezliczona liczba," nader wielkie mnóstwo, przebranie miary, przesadzenie, im-moderatio.    1

apETpo^a^ę, eę, ((.3ś5oę) | niezmiernie głęboki.

ap£Tpó(3{oę, ov, ((3toę) ten, ; który iest niezmiernie długiego życia.

apETpoE-TTYię, eę, (siroę) nie- j umiarkowany w słowach, gadatliwy, //. 2, 212.

apExpoxaxoę, ov, (xaxóę) | niezmiernie zly.

a.fxzrpoXoyŹM, ( Aóyoę ) bez miary szczebiotać, bez pewn.

apETpOłrÓTYię, ou, 6, nad miarę piiący.

a₍u.£Tpoę , ov, psłw. — rpwę,

(pcTpov) niemaiący miary, niezmierny, ogromny, nader wielki; nieumiarkowany; nie- j miarowy , niemetryczny , prozaiczny , w zn. przeć, z wyr. epueTpoę.    ₍    .    i'

ctpću<7f£7rr/ę, eę, (apców, ziroę) odpowiadaiący.

apEÓafpoę, ov, (apEuw) ten, | po którym łatwo przeyśdż al- ■ bo wyyśdź można.

apeu9^,i'łcop9ę,o.v,^icópoę)T6«<»-

ooę, P/wrf. 11, 58. tróydro-że, na którćm się drogi krzy-żuią, iak gdyby się z sobą wza-iemnie przemieniały.

óipeuw, t. c. apEiSw, rzadko się iednak używa i podobno u samych tylko Dor. U P/wrf- P-1, 80. ze zn 1wychodzić P° czerń, powstało zn. spowin. przcrcyhszyr-, zwycięhyć, kładzie się z pdk. 4.

oćpYj, yj , motyka, graca, rydel , łopata, prawie t.c. 0iXeA-Aa, Ar. (Wywód wyrazu tego od aptźw iest niep. a zn. ztąd wyprowadzane sierp, kosa, bez przykładu.) 2) wiadro na wodę, huma ; apa'ę xai ^ff(^a"

yaję apuaaaS'®!, przysłowie,

o wszelkiey obfitości; 3) g^ra' bie.

ap^ albo ap?), pslw. n ^    '

prwstkowie pdk 3. w r. ż.. o ■ apóę t. c. Ttę, osobl.(w ^^V>^T*

, zlożon. apYiyETY?, ap^r/y^£7f^of’

• apr,y£Trou, aprjyewwę, ^,a*^ctr kol wiek , iakimkolwiek ■P®*⁰'

. bem, nieiako, iakkol"i^efc *^,‘ł^{l z}’