78 (84)

Rys. 6-8. Przykład znakowania elementów wysyłkowych budynku wielopiętrowego [13]

fii_ R3 _fil

fi ?	NA A/	fi?
«** 1 fi? ^		1 fi? ^10
fi? ^:		= fi? =
fi?	> fifi\	flż
CS, 1 fs. R2 ^		CS, 1 fi? ^
fi? =		= fi? =
l CS,	r	fi? 2

® (D (D ©

6.4.2. POZYCJONOWANIE

Elementy konstrukcji metalowych składają się z części (pozycji), które można wykonać bez stosowania łączników (nitów, śrub, spoin, zgrzewania, lutowania, klejenia). Pozycjonowanie polega na oznaczeniu pozycji wszystkich elementów konstrukcji. Każdą pozycję (część) elementu wysyłkowego powinno się oznaczyć kolejnym numerem wyrażonym cyfrą arabską umieszczoną w okręgu o średnicy 8 + 10 mm. Oznaczanie pozycji elementów należy prowadzić kolejno i konsekwentnie dla całego obiektu. Gdy w jednym elemencie ta sama pozycja występuje kilka razy, to opisuje się ją tylko raz tam, gdzie została zwymiarowana. W pozostałych miejscach umieszcza się kółko z numerem pozycji. Nie należy stosować tych samych numerów dla elementów, chociażby między sobą różniły się minimalnie (np. liczbą lub rozstawem otworów, ścięciem naroży) [13]. Można natomiast stosować cyfry z dodatkiem małej litery alfabetu.

6.4.3. WYMIAROWANIE OTWORÓW

Położenie otworów należy wymiarować w odniesieniu do podstawowej płaszczyzny trasowania, nie dopełniając wymiarów do krawędzi przeciwległej (13] (rys. 6-9). Otwory podłużne wymiaruje się zgodnie z rys. 6-10

Rys. 6-9. Przykład podania wymiarów osi otworów (13): a) odmierzanych od osi symetrii elementu, b) odmierzanych od jednej z krawędzi elementu

Rys. 6-10. Przykład wymiarowania otworu podłużnego; a) zgodnie z normą [13J. b) zgodnie z normą [38]

	-ęj- -ta-*
U-9->	\

78