9

Rys. 8-22. Zbrojenie zastrzałów [25]: a) przekrój pionowy zastrzału z pilastrem, b) przekrój poziomy z pilastrami, c) przekrój poziomu muru bez pilastrów

/ — pręty główne rozciągane ukośnie, 2 — strzemiona poziome. 3 — pionowe zbrojenie pilastrów lub płyty przy zastrzale. 4 — strzemiona pionowe, 5 — pręty ukośne do przeniesienia składowych głównych naprężenia (w ścianach wysokich)

części zastrzału zbrojenie ukośne 5 (o tej samej średnicy co zbrojenie główne 1) w celu przeniesienia głównych naprężeń rozciągających (ścianania). Strzemiona poziome powinny mieć średnicę nie mniejszą niż 8 mm, pionowe — niż 10 mm.

Zbrojenie płyty fundamentowej odpowiada zbrojeniu płyty ciągłej o rozpiętoś-ciach przęseł równych osiowym rozstawom zastrzałów. Obciążenie od góry (ciężar piasku leżącego nad płytą fundamentową i ciężar własny tej płyty) jest praktycznie rozłożone równomiernie, oddziaływanie zaś gruntu ma w najlepszym przypadku rozkład trapezowy. Z tego względu, mimo równowagi sił pionowych, zachodzą różnice w ich rozkładzie. Różnice te stanowią właściwe obciążenie płyty fundamentowej i odpowiednio do tego zbroi się tę płytę.

Przykład zbrojenia płyty fundamentowej podano na rys. 8-23.

Rys. 8-23. Zbrojenie przekroju poprzecznego płyty fundamentowej w środku rozpiętości międ/y zastrzałami

/ — zbrojenia główne, 2 — pręty rozdzielcze

Kątowe ściany prefabrykowane są analogiczne do ścian monolitycznych. Prefabrykaty ściany niewysokiej (do 1,5 m) wykonuje się jako jednolite, a ścian wyższych— zwykle w postaci trzech elementów, z zasady płaskich: płyty pionowej, płyty fundamentowej i zastrzału. Elementy te montuje się na miejscu budowy, przy czym łączy się ze sobą poszczególne części przez spawanie wypuszczonych z nich prętów lub osadzonych w nich blach bądź wpuszczając je w odpowiednie wnęki albo otwory wyrobione uprzednio w innych elementach i zabetonowuje.

Wiele szczegółów i uwag oraz przykłady obliczeń omawianych ścian oporowych zawierają prace: Kobiaka i Stachurskiego [19], Hueckla [11, 25], Kćzdie%o i Marki [18] oraz Jarominiaku [15].

8.1.3.    ODWODNIENIE ŚCIAN OPOROWYCH

Niezmiernie ważne jest należyte odwodnienie ściany oporowej, umożliwiające odpływ wody spoza ściany. Nagromadzenie się wody, na której parcie ściana oporowa nic była obliczona, prowadzi do zachwiania jej równowagi, wychylenia się lub nawet zawalenia. Uwzględnianie zaś w obliczeniach parcia wody może być nieuzasadnione ze względów ekonomicznych. Sposoby odwodnienia ścian oporowych podano w postaci przepisu normowego zamieszczonego w normie PN-83/B-03010. Ściany oporowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.

8.1.4.    SZCZELINY DYLATACYJNE

Szczelinę dylatacyjną można utworzyć nanosząc na powierzchnię poprzeczną gotowej części ściany warstwę gipsu o odpowiedniej grubości, którą potem można na pewną wysokość wyskrobać po stwardnieniu obu sąsiadujących odcinków ściany. W szczelinie celowe jest utworzenie zagłębienia (wpustu lub wypustu). Od tyłu ściany należy szczelinę uszczelnić sznurem smołowym lub zalać materiałem bitumicznym. Szczegóły i odpowiednie przepisy dotyczące wykonania przerw dylatacyjnych i roboczych w ścianach oporowych podano w normie PN-83/B-03010.

8.2. OBLICZENIA STATYCZNE ŚCIAN OPOROWYCH

8.2.1. PARAMETRY GEOTECHNICZNE PODŁOŻA I ZASYPKI

Parametry geotechniczne gruntów w stanic nienaruszonym (naturalnym) określa się zgodnie z normą PN-81/B-03020, stosując jedną z podanych tam metod (A, B, C). Szczegóły określenia tych parametrów w odniesieniu do ścian oporowych podano w normie PN-83/B-03010. Należy przy tym uwzględnić wartości charakterystyczne i obliczeniowe parametrów geotechnicznych, zasady określenia kątów tarcia gruntów o ścianę oporową dla stanu parcia i odporu, jak i oporu tarcia gruntu pod podstawą fundamentu.

8.2.2. OBCIĄŻENIA ŚCIAN OPOROWYCH

W obciążeniach działających na ściany oporowe uwzględnia się obciążenia stałe, zmienne i wyjątkowe. W przypadku ścian oporowych w budownictwie wodnym i komunikacyjnym należy dodatkowo uwzględnić wymagania podane w odpowied-

27