badanie3

rys. 8-3 [1]. W tym układzie przewidziana jest możliwość zmian napięcia na siatce (AU_S) i napięcia na anodzie (AU_a) za pomocą dodatkowych niezależnych od ogólnych źródeł zasilania AU_S i AU_a, niewielkiej pojemności i odpowiednich potencjometrów R; i R₂. Do pomiai'u tych przyrostów napięcia przewidziane są dodatkowe, o zwiększonej czułości woltomierze PP₃ i PP₄.

W celu zwiększenia dokładności pomiaru przyrostów prądu anodowego (AIJ, w obwodzie anodowym lampy stosujemy kompensację prądu anodowego, przepływającego przez przyrząd PP_t. Kompensacja odbywa się za pomocą prądu ze specjalnej baterii U_k, który jest równy prądowi anodowemu, ale ma przeciwny do niego kierunek. Po ustaleniu normalnych warunków pracy lampy za pomocą potencjometru R_k dążymy do całkowitej kompensacji prądu anodowego, przy czym wskaźnikiem kompensacji jest zerowe wskazanie przyrządu PPi. Następnie dopiero doprowadzamy odpowiednie przyrosty napięcia AU_s lub AU, i odczytujemy na specjalnie czułym przyrządzie PP₂ odpowiednie przyrosty prądu anodowego.

Układ z kompensacją prądu anodowego dzięki dużej dokładności pozwala na dokonywanie pomiarów parametrów lamp wielo-elektrodowych.

8.4. OKREŚLENIE PARAMETRÓW STATYCZNYCH METODĄ STOSUNKU NAPIĘĆ

Metoda stosunku napięć lub, jak ją często nazywają, metoda mostkowa jest najdokładniejszą metodą określania parametrów statycznych lampy w warunkach laboratoryjnych [2, 3]. Pomiar parametrów tą metodą sprowadza się do określenia wartości stosunku dwóch napięć, z których jedno jest przyrostem napięcia w obwodzie siatki sterującej lub w obwodzie anody (w zależności od parametru mierzonego), a drugie napięcie jest określone skutkiem wywołanym przez pierwsze napięcie w anodowym obwodzie lampy.

Zwiększoną dokładność pomiaru osiągamy przez zastosowanie wskaźnika zera w układzie mostkowym. Pbmiar parametrów od-

103