bis4

położona za jednym przejściem (jednorazowo). Natomiast rysunek 30 prezentuje zalecaną kolejność układania odcinków spoiny, dającą minimum odkształceń pospawalniczych.

ZSZZ2T5 I3JM TMŁ (2 Q 1T) .9 1( 3 1 7 ) U) IŁ

-V

- kie runek ipowanr a oda nkó <r/ spo/rny

Rys. 30. Kolejność spawania przy czołowym spawaniu ręcznym według [40]

43. Rodzaje spoin

Płaty poszycia łączy się między sobą za pomocą spoin czołowych. Grube blachy przed spawaniem są ukosowane. Szczególnie starannie projektuje się połączenia blach znacznie różniących się od siebie grubościami, na przykład: połączenie stępki płaskiej z poszyciem dna lub mocnicy pokładowej z poszyciem pokładu - grubsza blacha musi być odpowiednio fazowana. Szczegóły ukosowania do spawania ręcznego i fazowania blach są przedstawione na rysunku 31.

Usztywnienia do poszycia elementów kadłuba spawane są spoinami pachwinowymi. Tam, gdzie może gromadzić się wilgoć, na przykład w zbiornikach i zęzach, w celu uniknięcia korozji szczelinowej w miejscu styku profilu z blachą poszycia wykonuje się spawanie obustronne z dodatkowym spawaniem zakończeń elementu. Szkic takiego zakończenia spoiny pachwinowej na końcu usztywnienia pokazuje rysunek 32.

W wypadku spawania do poszycia usztywnienia o dużej grubości jego krawędzie przylegające do poszycia są ukosowane jedno- lub dwustronnie (rys. 31).

Wadą spoin pachwinowych ciągłych (zwłaszcza dwustronnych) są duże naprężenia spawalnicze w spawanych elementach (szczególnie

e

£

NO

£

NO

A

9

£

CNJ

A

<§

Nys. 31. Szczegóły ukosowania i fazowania blach do spawania ręcznego [10]: a) spawanie czołowe blach jednakowej grubości; b) spawanie czołowe blach o różnych grubościach - sposób fazowania grubej blachy; c) spawanie pachwinowe usztywnień o dużych grubościach środników

51