CCF20091204013

Ponadto istnieje podział wprowadzony przez autorów amerykańskich uwzględniający przede wszystkim wartości ciśnienia rozkurczowego. Autorzy ci wyróżniają:

•    nadciśnienie graniczne, cechujące się zmiennością wysokości ciśnienia tętniczego, którego górna granica nie przekracza 160, a dolna 95 mmHg u osób w średnim wieku i 160/100 mmHg u osób powyżej średniego wieku;

•    nadciśnienie łagodne, cechujące się stałym podwyższeniem wartości ciśnienia rozkurczowego od 90 do 104 mmHg;

•    nadciśnienie umiarkowane, cechujące się stałym podwyższeniem ciśnienia rozkurczowego od 105 do 114 mmHg;

•    nadciśnienie ciężkie, cechujące się stałym podwyższeniem wartości ciśnienia rozkurczowego od 115 do 129 mmHg.

31. Opisz objawy i przebieg nadciśnienia tętniczego.

Przez wiele lat chory może nie odczuwać żadnych dolegliwości i nadciśnienie bywa rozpoznawane przypadkowo. Z czasem pojawiają się bóle i zawroty głowy, bezsenność, nadmierna pobudliwość nerwowa, kołatanie serca, zadyszka, krwawienie z nosa.

Przebieg nadciśnienia tętniczego jest przeważnie długotrwały, a w miarę postępu choroby występują opisane uprzednio powikłania.

32. Jakie znasz elementy rehabilitacji medycznej

w nadciśnieniu tętniczym?

Są to następujące elementy:

•    leczenie farmakologiczne,

•    leczenie niefarmakologiczne.

Obecnie panuje pogląd, że u chorych na nadciśnienie graniczne i łagodne wskazane jest rozpoczynanie leczenia od metod niefarmakologicznego obniżania ciśnienia krwi. Leczenie farmakologiczne powoduje bowiem wiele objawów ubocznych, musi być prowadzone praktycznie do końca życia, a ponadto należałoby je stosować u dużej liczby osób. Leczenie farmakologiczne powinien prowadzić doświadczony lekarz. Wybór metody leczenia zależy od stopnia zaawansowania choroby i od wieku pacjenta.

33. Omów leczenie niefarmakologiczne nadciśnienia tętniczego.

Leczenie nadciśnienia granicznego i łagodnego należy rozpocząć od stosowania niefar-makologicznych sposobów. Należy do nich zaliczyć: ograniczenie ilości soli kuchennej w pożywieniu, obniżenie masy ciała u otyłych chorych, uprawianie różnych form aktywności ruchowej, psychoterapię.

19