CCF20111206039 (Kopiowanie)

cji, sprawnego procesu planowania i podejmowania decyzji pomiędzy NATO a nowym członkiem poczynając od najwyższego szczebla, a następnie przenoszenia i rozprowadzania rezultatów tego procesu w siłach zbrojnych. Takie wzajemne relacje wymagają właściwego zrozumienia, niezawodnej łączności, wspólnych narzędzi planistycznych, zgranych ze sobą procedur podejmowania decyzji oraz - co jest również ważne - sił i środków do wdrożenia planów i wykonania decyzji w samych siłach zbrojnych.

Po drugie - określone przedsięwzięcia edukacyjne, które dotyczyć będą nie tylko żołnierzy zasadniczej służby wojskowej, kadry, lecz również społeczeństwa. Każdy bowiem obywatel, służący lub świadczący inne powinności (m.in. podatkowe) na rzecz obrony swego kraju w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego, musi być świadomy jego celów, strategii obronnej oraz sposobów jej realizacji. Dotyczy to również roli i miejsca Wojska Polskiego w ramach Sojuszu.

Należy także podkreślić konieczność zróżnicowania wiedzy wojskowej i ogólnej. Po prostu, jej zakres może i powinien się różnić w zależności od szczebla dowodzenia, kierowania na określonym poziomie administracji państwowej, od wiedzy specjalistycznej potrzebnej tym, którzy uczestniczą w tworzeniu strategii i kształtowaniu bieżącej polityki Sojuszu (np. w ramach Międzynarodowego Sztabu Wojskowego NATO - schemat 5, źródło: NATO - Vademecum, s. 160). Inny wymiar tejże wiedzy będzie miał charakter podstaw dla żołnierzy, którzy powinni wiedzieć co robią i w jakim celu służą.

Dla ogółu społeczeństwa ważne będą podstawowe zasady działania Sojuszu¹ oraz jego wymiar obronny z uwzględnieniem działania w sytuacjach kryzysowych. Rzecz w tym, by zarówno żołnierz, jak i obywatel naszego kraju wiedział, że na podstawowe zasady działania Sojuszu składają się zarówno polityczne zobowiązania, jak i zobowiązania do praktycznej współpracy pomiędzy państwami członkowskimi, których wspólne bezpieczeństwo jest niepodzielne. Oznacza to, że żadne z państw członkowskich nie musi polegać wyłącznie na własnych, narodowych działaniach i zasobach ekonomicznych, aby przeciwdziałać zagrożeniom bezpieczeństwa. Każde państwo nadal odpowiada za własne potrzeby obronne. Na-

Struktura wojskowa NATO

Schemat 5

KOMITET WOJSKOWY MC

MIĘDZYNARODOWY SZTAB WOJSKOWY IMS

BRUKSELA    BELGIA

Naczelny Dowódca		Naczelny Dowódca		Grupa Planowania
Połączonych Sil		Połączonych Sił		Regionalnego
Zbrojnych NATO		Zbrojnych NATO		Kanada-USA
w Europie		na Atlantyku		(CUSRPG)
(SACEUR)		(SACLANT)
SHAPE
CASTĘ AU BELGIA		NORFOLK USA		ARLINGTON USA

Międzynarodowy Sztab Wojskowy NATO

93

1

Szersze omówienie podstawowych zasad działania NATO, wspólnego podejmowania decyzji i konsultacji politycznych, a także: wymiaru obronnego, działania w sytuacjach kryzysowych, współpracy gospodarczej i wsparcia logistycznego - zawiera praca: NATO - VADEMECUM, Warszawa 1995, s. 107-135.