CCF20111211051

I-ODZI I MEDIA 55

niczane przez Digart działania naszych współpracowników -Danka — można rozumieć jako wykorzystujące nowe media u wspólnoty praktyki (Wenger, 1998). Poprzez Digart nasi icy tworzą „grupę ludzi dzielących zainteresowania lub pasje czymś, czym się zajmują, i na drodze regularnych interakcji uczą ć to lepiej” (Wenger, 2006). (Co ważne, we wspólnotach praktyce może, ale wcale nie musi być podstawowym celem interakcji członkami). Digart zapewnia swej wspólnocie praktyków archi-acyjną, która pozwala dawać informację zwrotną, dostawać zwrotną i widzieć recenzje, które dostali inni. Praktyki pokazy-zdjęć i komentowania ich składają się na proces wspólnego ucze-iwym środowisku. Maga: Dużo też przez Digarta się nauczy-z takich głupich komentarzy i też cały czas bewu, bewu, co to f no black and white. [Na

to się widzi po tych słup-: ktoś ma wszystkie te słup-. to wiadomo, że to są do-. to się patrzy, co tam jest, i się można nauczyć. Ma-: obserwuje około czter-omych i obcych, których f się szczególnie podobają, ch przed siecią osoby ta-l czy Danek łatwo było jukami. (Dużo chodzi-

Nawet zdjęcia analogowe funkcjonują w efekcie jako cyfrowe, po zeskanowaniu negatywów trafiają do sieci

: różne [... ] nasłuchałam : jest kadr, co to jest przesłona, przez takie rozmowy dowiedziałam ■Jest dobre zdjęcie - mówi Maga, która nigdy nie chodziła na żaden iii). Ale obecność Magi czy Danka na Digarcie sprawia, że „sa-nouk” staje się problematyczne. Zapośredniczane przez Digart lalne i ahicrarchiczne praktyki związane ze smakiem estetycz-umiejętnościami mogą się wydawać dalekie od tradycyjne-: szkoły artystycznej, ale warto też rozpoznać w nich zasadę dziali, gdzie grupa osób pracuje razem, obserwuje swoje postępy : nawzajem informację zwrotną oraz korzysta z narzędzi i kapita-zt. które poza pracownią trudno znaleźć. Uczenie się we wspólno-i, jak podkreśla Etienne Wenger, znacząco różni się od uczenia acjach: trudno wyabstrahować tu jednostkę z sieci współzależ-> określić początek i koniec „nauki”. Nie jest to też „nauczanie” -50 nie uczy, chociaż wszyscy razem się uczą. Wreszcie takiego ; nie da się łatwo oddzielić od innych aktywności: bycie na Digar-cześnie uczeniem się, prezentacją swojej twórczości, rozrywką i towarzyską wiążącą Online i offline w przestrzeń przeżywaną ja-. iutentyczna przestrzeń, gdzie ma się zajawkę.

rum w sieci

cy w Zahaczewie Janek od dawna interesuje się lokalną historią od tego wieku wzwyż. Szczególnie materialnością miasta, w którym : siedemnaście lat wcześniej: budynki, stare reklamy, przedmioty, 1 mniej rzemieślnicze, a bardziej przemysłowe. Pasjonuje go odtwa-orii otaczającej go teraźniejszości: znajduję stare zdjęcie i kombi-