CCF20140217027

Rodział

Planowanie zasobów ludzkich

6.1.

Pojęcie, cele i rodzaje planowania zasobów ludzkich

Planowanie jest jedną z głównych funkcji zarządzania wszelkimi zasobami, w tym zasobami ludzkimi. Planowanie zasobów ludzkich, nazywane także planowaniem zatrudnienia lub planowaniem personelu, polega na bilansowaniu przyszłego popytu na zasoby ludzkie w organizacji z przyszłą ich podażą. Zwykło się wyróżniać dwa sposoby rozumienia planowania zasobów ludzkich [Kozioł, Piechnik-Kurdziel, Kopeć 2000, s. 70]: wąskie i szerokie. W wąskim znaczeniu planowanie zasobów ludzkich oznacza określanie potrzeb w zakresie liczby i struktury kwalifikacyjno--zawodowej pracowników; w rozumieniu szerokim - wszelkie przejawy planowania w dziedzinie spraw pracowniczych, w tym wielkości zatrudnienia, struktury kwalifikacyjnej, rekrutacji, zwolnień, płac, szkoleń, awansów, ocen itp. Przepisy prawa pracy w Polsce nie zawierają żadnych wskazań dotyczących planowania zasobów ludzkich. Każda firma opracowuje swoje plany, stosownie do własnych potrzeb, i stosuje w tym zakresie dowolnie wybrane metody.

Planowanie zasobów ludzkich powinno uwzględniać cztery aspekty przyszłych potrzeb kadrowych [Pocztowski 1998, s. 57]: ilościowy, jakościowy, czasowy i przestrzenny.

Plan zasobów ludzkich powinien precyzować, ilu i jakich ludzi, na jaki czas i w jakim miejscu będzie potrzeba w przedsiębiorstwie. Całościowy plan zasobów ludzkich jest niejako sumą planów tworzonych na różnych poziomach złożoności organizacyjnej, bowiem ludzie wchodzą w skład każdej jednostki organizacyjnej przedsiębiorstwa.

Celami planowania zasobów ludzkich są:

•    optymalizacja przyszłego zatrudnienia, tj. dostosowanie jego stanu do przyszłych potrzeb;

•    wprowadzenie porządku w działaniach kadrowych;

•    ukierunkowanie przyszłych poczynań w tej dziedzinie;