chemosynteza 4

Wytworzony CO, może być mażmy w procesje asymilacji. zaś NH, wykorzystywany je¹t jako źródło azott- Zatem 71 thiocyane»>xUUm% jest wyspecjalizowa-Bjm ratunktem. który może żyć jako autotrof w środo-«trioi mc zawłCTającynj dwutlenku węgla,

5.1.10.2. Bakterie wodorowe

Bakterie wodorowe występują zazwyczaj w glebie i mają zdolność wykorzystywania wodoru obecnego w środowisku do uzyskiwania energii potrzebnej do przeprowadzania procesów życiowych. Bakterie te stanowią grupę dosyć niejednorodną pod względem metabolicznym. Można wśród nich wyróżnić takie gatunki, w których akceptorem elektronów jest tlen. a zatem końcowym produktem utleniania wodoru test woda, oraz gatunki, które żyjąc w warunkach anaerobowych wykorzystują jako akceptor elektronów inne związki niż tlen. Za właściwe bakterie wodorowe często uważa się organizmy należące do pierwszej z wymienionych grup. Zalicza się do nich różne gatunki z takich rodzajów jak Hydro-nmmonas. Mycobacierium i Nocardia. Bakterie wodorowe mają enzym - hydro-genazę. który uczestniczy w przeniesieniu elektronów z Hy na NAD⁺ lub chinon. Dalej elektrony przenoszone są przez łańcuch oddechowy na tlen, generując siłę proto-uomotoryczną i syntezę ATF. Sumarycznie reakcję utlenienia wodoru oraz jej wydajność energetyczną można zapisać w sposób następujący,'

H, - V¹0₂ — H₂0

-237 kJ-mol"¹

Przedstawicielem bakterii wodorowych należących do drugiej grupy może być Mic-roa>ccm denitrificans, który w warunkach beztlenowych wykorzystuje azotany jako akoepiory elektronów. Gatunek ten może Sitem uczestniczyć w procesie denitryfikacji

(patrz rozdz. 5.1.10.4). M. denitrijlcms jest fakultatywnym autotrofem mogącym zależnie od warunków wiązać GOi w procesie asymilacji lub też przyswajać węgiel w formie prostych związków organicznych.

Podobnie jak wśród bakterii siarkowych, rodzaje bakterii wodorowych wykazują /.róż nicowany metabolizm. Wiele gatunków wy' korzystuje jako źródło energii wodór, kiedy jest on obecny w środowisku, ale mogą również czerpać energię z utleniania zwift/' ków organicznych. Są więc chemolltotrofa¹ mi fakultatywnymi. Zróżnicowanie obserwuje się również w odniesieniu do formy węgla, która może być przyswajana prze/ ff organizmy. Jeśli w środowisku jest obecny CO2 jako jedyne źródło węgla, to bakterie te rosną autotroficznie, przyswajając CO? |’°" przez cykl Calvina-Bensona. Kiedy jednak w środowisku znajdują się substancje ^<>r' ganiczne, wówczas bakterie przechodzą §p heterotroficzny sposób odżywiania się. lenieje również grupa bakterii wodorowych, które potrafią czerpać energię z. utleniania Hj, ale jako źródło węgla mogą wykorzystywać wyłącznie związki organiczne.

5.1.10.3. Bakterie żetaziste

Bakterie żelaziste przekształcają związki żelazawe w żelazowe, czerpiąc z utleniania jonu Fe²¹ do Fe'⁺ energię niezbędną do przeprowadzania swoich procesów życiowych. Reakcja ta przebiega według następującego schematu:

4FeC0_a + 0₂ + 6H₂Q -¹ 4Fe(OH)₃ t- 4 CO¹

-11 kJ.moT’¹

Jon Fe²⁺ jest trwały w obecności tlenu tylko w pH kwaśnym. W pH obojętnym ulega szybkiemu samorzutnemu utlenieniu do Fe³⁺, który wytrąca się | roztworu jako

1

W przeliczeniu na I mol atomów żelaza.