CCF20130221019

/W..

(4.11)

P„

P.

(4.12)

(4.13)

Wstawiając (4.10) do (4.9) i przyjmując V I wymienić na gęstość zawiesiny w jednostce objętości (I cm¹) przyjmuje postać

Pz = ^ms +

skąd

Pz Pw „

=--P₅ •

Ps - P,.

Znając gęstość zawiesiny (na podstawie pomiaru areometiycznego) można określić masę szkieletu w jednostce objętości: na głębokości pomiaru. Wiedząc, że w wyznaczonej masie znajdują się cząstki o średnicy nie większej aniżeli określone zależnością (4.2), pozwala to na określenie procentowej zawartości wyżej wymienionych ziaren w szkielecie, w jednostce objętości V_z = 1 cm^J.

3.2. Przyrządy i materiały

Analiza areometryczna polega na określeniu, przy pomocy areometru, zmian gęstości zawiesiny (utworzonej z danego gruntu poprzez zmieszanie go z wodą) w czasie i wyznaczeniu na tej podstawie jego składu granulometrycznego:

-    sito tkane o wymiarach boków oczek kwadratowych 0,071 lub 0,063 mm, w przypadku braku takich sit można je zastąpić sitami o wymiarach boków oczek kwadratowych 0,074 lub 0,06 mm,

-    areometr skalowany dla temperatury + 20°C,

-    waga laboratoryjna o dokładności ważenia 0,01 g,

-    kolby stożkowe o pojemności 750    1000 ml,

-    cylindry miarowe o pojemności 1000 ml i średnicy wewnętrznej 60 -s- 65 mm,

-    termometr o zakresie pomiarów 10 + 30°C i podziałce elementarnej 0,2 lub 0,5°C,

-    mieszadło - pręt o długości 60    70 cm, na którego końcu osadzona jest pro

stopadła płytka o średnicy 45 mm, z czterema otworami o średnicy 5 mm każdy,

-    woda destylowana,

-    amoniak, roztwór 25%,

-    sekundomierz.

ł ł l'i t\polowanie /nwiesiny gruntu do oziiuczcriln miii/ n/iiiic/ciiiii pomocniczo

< -V" pobranej próbki gruntu w stanie nienaruszonej wilgotności (NW)o masie (Mi, pohiiiiiu do analizy, powinna być w takiej ilości, aby masa szkieletu gruntowemu " 11• • mi III

Ml |• i zv ilm h 30 40 g, lu pi \ glinach pylastych i pyłach 40    60 g,

i pi \ glinach piaszczystych i piaskach gliniastych 60    80 g,

• li | u z n piaskach pylastych 80    150 g.

I'i ■ Mim zony do analizy grunt należy dokładnie wymieszać z taką ilością wody tb^,“l i lowanej, aby uzyskał konsystencję miękkoplastyczną i pozostawić nakilkana-|||i god/ln w celu jednolitego nasycenia. Z uzyskanej w ten sposób pasty grunto-Hfl I Mul* A pobrać dwie próbki do oznaczenia wilgotności i próbkę do oznaczenia || >Im ii | właściwej />,. Dla gruntów mało spoistych dopuszcza się przyjmowanie i il i li wartości />, według tabeli 2.1 w instrukcji do ćwiczenia 2.

.......milczeniu wilgotności należy określić masę szkieletu gruntowego pobranej

iju Mim11zy próbki, stosując wzór

100 ■ m 100 + W ’

masa próbki wilgotnej [g], wilgotność gruntu [%].

I'n nasyceniu próbki wodą, co następuje zwykle na drugi dzień, pastę należy p"" Iniulc dokładnie wymieszać, dodając wodę z domieszką stabilizatora. Jako litliiltzitloi stosuje się 25-procentowy roztwór amoniaku w ilości 6 ml na 1000 ml mti" a 'ilny. z czego połowę daje się do wody destylowanej w czasie przygotowania liany, a drugą połowę należy dodać do zawiesiny ostudzonej i zlanej do cylindra. I'¹ iw .lalą pastę gruntową należy teraz przemyć przez sito (0,06 łub 0,074 mm) MMuwionc na dużej parownicy. Cząstki gruntu pozostałe na sicie należy rozcierać

i ......u (pamiętając o dokładnym zmyciu przylepionych cząstek tak, aby nie na-

b(pll\ .traty masy) używając tryskawki. Przemywanie należy prowadzić do mo-

.....ilu gdy woda przepływająca przez sito będzie zupełnie czysta. Objętość wody

urt I* | do przemywania gruntu nie powinna być większa niż 600 ml.

1'n/oslałość na sicie należy wysuszyć i poddać analizie sitowej w przypadku,

w¹ ....... suchej pozostałości przekracza 5% suchej masy całej próbki poddanej

linilmliii

Powstałą zawiesinę zlewa się z parowniczki do kolby stożkowej i poddaje się i........... przez pół godziny. Po zakończeniu gotowania i ostudzeniu do tempera

mi. utoczenia, zawiesinę zlewa się do cylindra miarowego, dopełniając go do ¹ ""li ml wodą destylowaną i dodaje drugą połowę stabilizatora. Cylinder z zawie-

39

38