Cw 5 w kolku str 3

Rys. 4.15. Zasada budowy stycznika olejowego

pracy, jednak obecnie stosuje się je rzadziej wskutek udoskonalenia konstrukcji styczników powietrznych.

Do sterowania stycznikiem,' tzn. zamykania i otwierania jego styków przez włączanie cewki elektromagnesu, służą przyciski sterujące (rys. 4.16). Przez naciśnięcie palcem przycisku sterującego daje się impuls załączający lub wyłączający cewkę

Rys. 4.16. Konstrukcja przycisków sterujących: a) zwierającego (do załączania stycznika), b) rozwierającego (do wyłączania stycznika)

stycznika. Sprężyna powoduje powrót przycisku do położenia początkowego po ustaniu nacisku. PrśtytŚski mogą miel styki zwierające, rozwierające lub jednocześnie i jedne i drupfi(tzw. przełączające).

Układ sterowania stycznika pokazany jest na rys. 4.17. W celu zamknięcia styków głównych SG stycznika podaje się impuls załączający przez naciśnięcie przycisku sterującego „Zał”. Następuje wówczas przepływ prądu w obwodzie sterującym: od fazy R przez cewkę C, przyciski „Zał” i „Wył” do fazy T. Elektromagnes przyciąga zworę, powodując zamknięcie styków głównych SG- Jednocześnie zostają zamknięte styki pomocnicze SP, bocznikujące przycisk sterujący „Zał”. Powodują one podtrzymanie przepływu prądu przez cewkę stycznika po skończeniu się impulsu załączającego. Gdy przestaniemy naciskać przycisk „Zał” stycznik jest nadal włączony, gdyż prąd