DSC00235 (10)

Wybrane zagadnienia onkologii Winionej

Wybrane zagadnienia onkologii Winionej

na AIDS

owe w stopniu zaawanso-imtjowcrsyjne z powodu prospektywnych i meta-

Eeme w stadium zaawan-rufff małego ryzyka.

_Ly chorób oienowotwom

hfo C (rozda. III-J-4. nad Ofoiana niepożądane: ^

wego tdresacza. IPtączka. w

wstępują u większości cła nie IFN Objawy pn***&i guńka, utrata łaknienia, uc

W|I«t 1	ak:	[ywnosct aounwr
dawki i	no	m wywołać wn
tacji. n	asi	rój depresyjny* t
rzekom	eg^1	rypor* > ustępuje
dniach	lec	•mu*- W więksi
paracet		mhi przed piHhn^1

zwyzle sanww»**^w

ci przypadków za

«IFN-c skwtac*

3. Aldesłeukina

2modydkow*na kidzka intaneu*.-: miodami    M

niu stymuluj^1	t proBRWiKg urnę
imnanałobi]	din. Działanie pras
na: aktywowaniu hawwż NK. i
toksyczności	»«iiwwPBWohwro
cytów stymu	luwanych kafiżii
bezpośrednie	działanie cytatck

i worowe.

a. Krlotynib i gefitynib

tebdttlory kinazy ty razy nowej receptora typu 1 dla lud** wiórkowego czynnika wzrostu (EGFR lub HERl). Stete hamują wewnątrzkomórkową fosforylacja EGFR.

9 prowadzi do zatrzymania podziałów komórki lub jej śmierci.

Zastosowanie: zaawansowany niedrobnokomórkowy rak płuca> którego komórki wykazują ekspresję receptora EGFR. zaawansowany rak trzustki (zastosowanie wtoczeniu innych nowotworów — w fazie badań).

Działania niepożądane: najczęściej wysypka i biegunka; rzadko śródmiąższowa choroba pluć.

4. Sunitynib

Inhibitor grupy pokrewnych kinaz tyrozynowych recep* torów VEGF i PDGF w komórkach nowotworowych oraz perieytach i komórkach śródbionka. Hamuje proliferację komórek nowotworowych i tworzenie naczyń krwionośnych.

Zastosowanie: rak nerkowokomórkowy w stadium zawansowanym.

Działania niepożądane: zespól wyczerpania. niedo-czynność tarczycy, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia zoiądkowo-jelitowe, zaburzenia krzepnięcia, krwawienia. ?atorowość płucna, osutka skórna, mielosupresja.

5. Sorafenib

Wielokinazowy inhibitor szlaku raf oraz receptorów YEGF i PDGF w komórkach nowotworowych oraz pericy-tach i komórkach śródbionka. Hamuje proliferację komó-rek nowotworowych i tworzenie naczyń krwionośnych.

Zastosowanie: rak nerkowokomórkowy w stadium zaawansowanym i rak wątrobowokomórkowy.

Działania niepożądane: zespól wyczerpania, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia krzepnięcia, krwawienia, niedokrwienie serca, osutka. mielosupresja. zaburzenia czynności wątroby.

6. Temsyroltmus

Selektywny inhibitor mTOR (serynowa kina.a tyrozy twwa regulująca przekazywanie sygnałów czynników wzrostu). Zastosowanie: rak nerkowokomórkowy w stadium zaawansowanym.

Działania niepożądane: krwawienia wewnątraczaszko-we, hipergiikemia, hiperlipidemia. śródmiąższowe zapadnie płuc, upośledzone gojenie ran.

4.3.3. Interferony i interleukiny

ho tej grupy należą leki. które modyfikują wydolność mechanizmów odporności zwalczających nowotwór oraz wywierają działanie cytostatyczne lub cytotoksyczne.

1. Interferon a (lFN-a)

Interferony (IFN) to cytokiny o budowie glikoprotein. W laletności od źródła wytwarzania wyróżnia się:

6 IFN-a - znany jako leukocytowy H IFN-P — wytwarzany przez libroblasty i komórki nabłonkowe

3) 1FN-y — znany jako immunologiczny, wytwarzany przez aktywowano limfocyty T.

W leczeniu nowotworów stosuje się pmltypy IFN u wytwarzane metodami inżynierii genetycznej (rekom-

binowane), 1FN-D - w leczeniu stwardnienia rozsianego (rozdz. IX.G) ora* IFN-y - w niektórych zaburzeniach odporności.

Właściwości IFN: aktywność przeciwwirusowa, regulacja procesów proliferacji i różnicowania komórek, hamowanie angiogenezy. zwiększanie ekspresji antygenów układu MHC. modulacja odpowiedzi immunologicznej. IFN hamują proliferację komórek nowotworowych poprzez wydłużanie ich cyklu komórkowego, zmniejszanie stężenia metabolitów potrzebnych do podziałów komórkowych oraz działanie iramunomodułujące: stymulują powstawanie przeciwciał powodujących liżę komórek z udziałem układu dopełniacza łub w mechanizmie cyto-toksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał, stymulują cy totoksyczność makrofagów. limfocytów i komórek NK, zwiększają ekspresję antygenów MHC na komórkach nowotworowych, co ułatwia ich rozpoznawanie i niszczenie przez limfocyty cytotoksyczne.

Wskazania do leczenia IFN-a w onkologii:

1> przewlekłe zespoły mieloprtdiferaryjne

2)    białaczka włochatokomórkowa — jako lek drugiego rzutu

3)    szpinak płaztnocytowy - toczenie podtrzymujące IFN-c. morę wydłużyć fasę odpowiedzi po chemioterapii. nie udowodniono jednak wpływu takiego toczenia na czas całkowitego przeżycia

4)    mięsak Kaposiego u chwryd

5)    czerniak - toczenie adiuwai wanta HB i III (wrażanie sprseczn>vh wyników bada analiz)

6)    rak nerkowokomórkowy — k suwanym jedynie chorych z Głównym wskazaniem spx

wych jest przew tokto wirusowe jawy zespołu rzekomogrypo-4 gtowy, ból mięśni i stawów) rwh prg|r**ywajacfch toczę

e to nudności, wymioty, bie-ma (KUB ee. Zespól po kilku losowanie je zmniey-

giuja; wana uhanL^?m działania: - i _ltainiol~ NK oraz . w    stop-

_w Bi wytwarzanie i^oiwMOwe potop* dnn<u swoistą ró®^-limfo-wykawppyh i^    Łiawraki mmo