DSC00329 (17)

POEZJA OKOLICZNOŚCIOWA — NURT PANEC/RYC2NY

Tu Jadwiga, matek matka,

Bliska życia już ostatka Wielkie bierze radości.

Kwiat rycerstwa, postrach wrogów ¹⁰ Błyszczy męstwem u twych progów; Dobre wszędy obyczaje.

Smutny, gdy przed chórem staje,

Śpiew słodkie budzi uczucia -—

Bez wrogości, bez zepsucia * Tańczy się w niewinności.

Cieszą cię pokoju prawa, Stwórcy życzliwego sprawa Oraz króla Władysława.

Uczą cię wzory chwalebne " Gardzić wszystkim, co haniebne, Z dala od przewrotności.

Patrzysz na królowej lica I jej piękność cię zachwyca, Co starości nie zna, ale ³⁵ W uczciwości świeci chwale.

•w. 16 Jadwiga — królowa Jadwiga, w podobny sposób określona ko „matek matka” (maler matrwri).

w. 18 bierze radości — w oryginale czas przeszły; aluzja do naro-fn córki, Elżbiety Bonifacji, i rychłego zgonu królowej po porodzie, w. 25 tańczy się w niewinności — wesołość panująca na dworze idej królowej Sonki.

128 króla Władysława — pochwała rządów Władysława Jagiełły, te 32 królowej lica — mowa o czwartej żonie Jagiełły, Sonce Hol-sktey, por. objaśnienie do II. 1.7, w. 44.

Jako wiosna mknąc ku latu,

Daje przedsmak majestatu,

Tak jej czystość błyszczy światu Wśród dworskich wspaniałości.

⁴⁰ A królowej tej pokoje Wypełniają panien roje;

Kto by w sercu miał strapienie, Starczy jedno mu spojrzenie Na urody ich promienie,

⁴⁵ Aby doznał radości.

Febę gwiazdy otaczają,

Dwaj synowie pocieszają:

Ten Władysław, Kaźmierz drugi, Stwórcy swego nowe sługi,

⁵⁰ Ojca Bogu polecają I matce blasku dodają

W niezmiernej szczęśliwości.

Niech precz idą troski, smutki, Bezpotomstwa dawne skutki,

w. 38 jej czystość błyszczy światu — Ciołek broni królowej, któn przez wrogów oskarżana była o niewierność małżeńską.

w. 46 Feba "jest to określenie Diany, uznawanej za boginiehB życa, tu odnosi się do królowej; w rękopisach pojawia się także^H Phebus, co oznacza Apollina jako boga słońca i wtedy wiąże    ,

bą króla.

w. 48 Władysław Warneńczyk (1424-1444); Kaźmierz — alb.Jfe gi syn Sonki, zmarły w wieku niemowlęcym (V 1426—111 14z /), tW trzeci syn, Kazimierz Jagiellończyk (1427-1492).

w. 49-52 W oryginale jest to wezwanie do oddania chwały Bo i do polecenia Najwyższemu obojga rodziców.