DSC00359 (13)

CA CHE POUR CESTE NUIT...

Porzuć róg swój tej nocy, o Luno myśliwa!

Niechaj piękny Endymion, który tobą włada,

Śni długo na twej piersi, nie znając, co zdrada, Niechaj cię nikt do czarów ani wróżb nie wzywa!

i Blask słoneczny mym wrogiem, a noc mi życzliwa;]

W dzień lękam się zasadzki czujnego sąsiada, Bezpiecznie za to kroczę, kiedy noc zapada I płaszczem swym cienistym przed ludźmi mnie skrywa.

Ty wiesz, Luno, co znaczą zaklęcia miłości:

Zali nie zjednał ongi twojej łaskawości Pan ofiarą baranka? I wam, gwiazd orszaki,

Znajomy jest ten ogień, którym płonę cały:

Pomnijcie, że i nocy promieniste Znaki Dostąpiły niebiosów, bo kiedyś kochały!

Przekład M. Wronckiej.

I ty ze mną w zielone zeszłabyś mieszkanie Jak Tetyda, co falę poskramia wzburzoną.

Gdybym zigmi hyl panem, o królewska żono, Tobie krąg jej olbrzymi dałbym we władanie: Złotym wfnsem okryta-, spa pięknym rydwanie, Byłabyś, jak bogini, przez lud uwielbioną.

{ Ale bogiem nie jestem. Ani władam w górze,

\ Ani otchłań mnie słucha — tobie jednej służę \ I w tobie z woli niebios jest, mój los ukryty.

.Nadziei, szczęścia, klęski ty jesteś obrazem: Kochaj mnie, jeśli łaska, a posiędę razem I Morze, niebo i ziemię, skarby i zaszczyty.

Przekład M. Wronckiej.

35