DSC00376 (8)

AMOUR, TU ME FIS VOIR...

Wieczór dzisiaj cudowne przyniósł mi odkrycie:

Trzy siostry, co nad wodą siedząc w zamyśleniu Tak mynroczom świeciły, jako świecą w cieniu Trzy złote pomarańcze na gałęzi szczycie.

Wszystkie były w najpierwszej piękności rozkwicie: Najmłodsza taka prawie zdała się wejrzeniu Jak ów kwiat, co swobodnie kwitnąc przy strumieniu Rzuca wodzie przejrzystej swe śliczne odbicie;

Najstarszą też z urody podobałem sobie,

To średnią znów kochałem, to zaś razem obie,

To mi obraz najmłodszej był nad wszystkie miły!

Więc prosiłem u godzin, by swój bieg wstrzymały I zawsze już na niebie nieruchome stały Trzy słońca, które mojej miłości świeciły.

Przekład M. Wronckiej.

79