DSC00460 (15)

SPOLSZCZEJE CASTIGUO.VE A CXV

Górnicki „wziął to przedsię, aby polskiego dworzanina uczvnił. wziąwszy go z ksiąg grofa Balcera j Kastiliona . Nie mógł więc wszystkiego ..tak pra-: wie, jak stoi, przetłumaczać , bo te księgi włoskie | „tak sie przełożyć nie mogą, jako Marsilius Ficinus | Platona przełożył . tj. ze ścisłością jak najdalej po-P suniętą. tym bardziej że Górnicki „Polakom pisząc — I Polakom folgować chciał". Uwzględniając te za-I sadnicze założenia, a po części i powyższe wywody, I „mądry czytelnik obaczy snadnie przyczynę, czemu •[Górnicki] tego a bo owego nie włożył, abo czemu co odmienił, abo też zasię dlaczego w drugich rzeczach jest od Kastiliona różny”. Obaczy snadnie przyczynę, a wtedy przyzna, że wobec stanu naszej kultury i rozwoju języka literackiego w siódmym dziesiątku XVI wieku nie można sobie prawe wyobrazić lepszego, sumienniejszego spolszczenia Ca-3iglione’a ³⁷.

Losy »Dworzanina^{1 2} i jego społeczna rola.' Gór-Hcki włożył w swoje dzieło wiele pracy sumiennej, głęboko przemyślanej i niejeden zapewne rok czh-s|. Jednak jego Dworzanin nie zrodził się pod Hbzęśłiwą gwiazdą. Był on przeznaczony nie dla

1

■ ^w Niektóre wyrażenia wydają się dziś niejasne, np. na

2

196: zwłaszcza około tego, co w głowę przypaść ma [circa HWhvenzione — a więc dziś powiedzielibyśmy: zwłaszcza co H^omyshi). Podobnież na s. 162, w. 13: aby dworzanin z więcej ludźmi przestawał — powiedzielibyśmy raczej: aby się (co do stroju) do większości stosował [che s'accomodasse alła consuetudine del phi).