DSC00510

Opory dyfuzyjne:

Opór dyfuzyjny warstwy granicznej zależy od wielkości, kształtu i właściwości powierzchni liścia. Dla małych liści jest on mniejszy niż dla dużych. Przy dużej prędkości wiatru przestaje on odgrywać większą rolę w regulacji transpiracji.

Opór dyfuzyjny kutykuli jest zazwyczaj duży, choć różny u rozmaitych gatunków. Zależy od struktury, gęstości i liczby warstw kutyny i wosków występujących w ścianach zewnętrznych epidermy, a także od grubości kutykuli. Kutykula roślin lądowych chroni je przed transpiracją bardzo wydajnie: udział transpiracji kutykularnej w całkowitej transpiracji liści wynosi zwykle 10-25%. U sukulentów wartość ta wynosi 2%.

Opór dyfuzyjny szparek zależy od stopnia otwarcia aparatów szparkowych. Powierzchnia szparek jest niewielka -1 -2 % ogólnej zewnętrznej powierzchni liścia.