DSC00622 (6)

Pizy ich pomocy można określić charakter powikłań /.w ią/.u-nych z nieprawidłową odnową nerwu. Sygnali/uje lóAuież groźne sytuacje, w których porażenie nerwu może być jedynym obją#/em poważnego schorzenia np. guza kąta utosio-wo-móżdżkowego lub kanału słuchowego.

Inwazyjność badania jcsl stresująca illa badanego dziecka i wymaga od lekarza dużej rozwagi przy wyborze tego dzaju badania i wyraźnie określonego celu.

Badanie cleklromiograficzne (EMG) przyniesie korzyści'., prognostyczne jeżeli zostanie wykonane w określonych przedziałach czasowych:

1. Natychmiast po wystąpieniu porażenia stwierdzenie pojedynczych potencjałów mięśniowych sugeruje, żc ciągłość nerwu jcsl zachowana i rokuje korzystną .poprawę. Badanie w tym czasie ma szczególne znaczenie po urazach, niewielkie w porażeniach nerwu twarzowego o innej etiologii.

* 2. Po około 8-14 dniach celem stwierdzenia pojawiających się clcklrofizjologicznych cech odnowy. Brak ich urn/e świadczyć o wystąpieniu zwyiodnienia aksonahiego pogarszającego rokowanie lub wydłużającego okres zdrowienia. Badanie ma szczególne znaczenie w porażeniach nerwu twarzowego o etiologii innej niż urazowa i nic wykazujących oznak poprawy klinicznej. Według Laumansbi niemożliwe jcsl wydanie rozważnej opinii co do charakteru i rozległości zaburzeń przed upływem 2 tygodni od chwili pojawienia się porażenia.

3. Po upływie 2,5,miesiąca badanie okolicy jarzmowej i znalezienie potencjałów unerwienia przy zmniejszającej się ilości potencjałów odnerwicnnych jest dobrym sygnałem m-kowniczyim, zwłaszcza po urazach chirurgicznych lub chirurgicznym leczeniu porażenia nerwu twarzowego. Sytuacja la rokuje regenerację i powrót funkcji mięśni po wielomiesięcznym okresie rehabilitacji.

Jednocześnie badanie szybkości przewodzenia (NCS) w nerwie twarzowym i innych nerwach obwodowych ma

U udanie BAliP jcsl badaniem nieinwn/.yjnym, nu* hłicw*-jącym dziecka a umożliwi aj ąey m uniknięciu pomyk* k din^-■nostycznych. W większości przypadków badanie to mo/na wykonać bez pomocy ancslcyjóloga.

'Inne badania clektrofizjologiczne jak błink refleks (hulanie luku odruchowego nerw irójdżlćlfty - nerw iwnrźtn\ v).. luU rejestracja eleklrofizjologiezna odruchu czołowego pt>twici-d zając u patologię nerwu twarzowego n\aj ą pomocnicze /nn-czenic i wykonywane są jedynie w wyjątkowych sytuacjach.

Badanie synkinezy (patrz zespoły poporażenne) ma znaczenie dla ustalenia nieprawidłowej odnowy nerwu.

Zespoły poporażenne

Zaburzenia funkcjonalne po obwodowym porażeniu nerwu twarzowego często są spotykane u pacjentów. Niepokoją one zarówno lekarza jak i rodziców dziecka. Stwarzają problem kjttóczny i kosmetyczny. O o najczęstszy eh nu leżą: l) uofuiiiionc ruchy mimiczne, 2) wspólitichy, 3) skurcze poszczególnych mięśni twarzy, 4) wtórny zespół miokloiiic/.ny, 5) zespól krokodyficlt fez..

Uogólnione ruchy mimiczne i współruehy (synkineza) są skurczem innych mięśni po stronie przebytego porażenia przy próbie skurczu jednego mięśnia. Najwyraźniej widoczne jest to przy ruchach powiekami, którym często towarzy-. szy drganie kącika ust, skrzydełek nosa lub innej okolicj^f twarzy. W skrajnych przypadkach występuje skurcz wszystkich mięśni twarzy. Czasami ruchy te są tak intensywne, źe i przeszkadzaj U w wyrażaniu ekspresji i oprócz problemu klinicznego i kosmetycznego stwarzają problemy psychologiczne (np. stają się przyczyną drwin rówieśników).

Przyjmuje się, że powikłanie to jest błędem odnowy nerwu.

Innym powikłaniem są mimowolne skurcze poszczcgół-nyeh mięśni lub grup mięśniowych twarzy. Rytmiczne mimowolne skurcze określamy jako wtórny zespół nnokłomc/-