DSC01321 (6)

i myśli każdego człowieka, który jest w stanie je poznać. Ale powiedz mi, czy te prawdy mają związek z mądrością. Bo chyba uważasz za mądrego człowieka, który zdobył mądrość.

E. Oczywiście.

A. A czy ten, kto żyje sprawiedliwie, mógłby tak żyć, gdyby nie widział, jakie wartości niższe ma podporządkować godniejszym, jakie ma stawiać na tym samym poziomie jako równe i jak ma znaleźć właściwą ocenę dla każdego dobra?

E. Nie mógłby.

A. Przyznasz więc, że mądrze żyje ten, kto widzi to wszystko — prawda?

E. Nie przeczę.

A. A prawda, że ten, kto żyje mądrzę, wybiera dobra, które nie podlegają zepsuciu, i decyduje, ze należy dać im pierwszeństwo przed tym, co niszczeje?

E. Oczywiście.

A. Czy możesz zaprzeczyć, że robi mądry wybór wybierając za przedmiot przywiązania dobro, które w oczach wszystkich godne jest wyboru?

E. W żadnym wypadku.

A. A więc przywiązanie jego jest również mądre, ponieważ mądrze wybrał jego przedmiot.

£. Z całą pewnością.

A. 1 ten zapewne postępuje mądrze, kto ani postrachem, ani żadnymi karami nie da odwieść się od tego, co mądrze wybrał i mądrze umiłował?'

E. Nie ma najmniejszej wątpliwości.

A. Widać więc wyraźnie, że te wszystkie zasady, które nazwaliśmy regularni i drogowskazami cnotliwego życia, są częścią mądrości, ponieważ tym mądrzejsze jest nasze życie i postępowanie, im bardziej stosujemy je do tych zasad. Nie mamy zaś prawa mówić, że mądre postępowanie nie ma związku z mądrością.

E. Tak jest, jak mówisz.

A. Jak więc prawdziwe i niezmienne są reguły liczbowe, a prawdziwość liczb i ich stosunków jest dostępna niezmiennie i wspólnie dla wszystkich, którzy ją spostrzegają, tak samo prawdziwe i niezmienne są zasady mądro-1 ści. Zapytany osobno o kilka z nich odpowiedziałeś, że są