DSC01332 (6)

ny — jak już powiedzieliśmy — że chce być mądry i że trzeba chcieć tego. Tak samo jest z tymi rzeczami, które odnoszą się do mądrości; — ich poznanie sprawiło ci radość. Pytałem cię o każdą z nich osobno i umiałeś mi odpowiedzieć.

E. Tak jest. jak mówisz.¹

Mądrość objawia we wszystkich rzeczach dzięki liczbom .

XVI—41. A. Kiedy więc staramy się o mądrość, całą energię duszy, na jaką nas stać, skupiamy na przedmiocie poznawanym przez rozum. Zagłębiamy się w nim całkowicie i wiążemy się z nim na stałe. W ten sposób chcemy wyzwolić duszę z egoistycznych radości i uczuć, które uwikłała w rzeczach przemijających. Tak wyzuta ze wszystkich przywiązań złączonych z czasem i miejscem, ma uchwycić się tego, co jest zawsze jedno i takie samo. Bo jak dusza jest całym życiem ciała, tak Bóg jest szczęściem w życiu duszy. Oddani tym zabiegom, jesteśmy w drodze, póki nie dojdziemy do celu. 1 wolno nam cieszyć się tymi prawdziwymi, niezawodnymi dobrami, choć na razie migocą one w ciemnościach wędrówki. Zauważ, czy to, co napisano o mądrości, nie dotyczy jej postępowania z ludźmi, którzy z miłości przychodzą do niej i szukają jej. Powiedziano mianowicie: „Rozweseli ich w drodze swoim widokiem i wyjdzie im naprzeciw z całą swoją opatrznością/^{1 1} Rzeczywiście, dokądkolwiek się zwracasz, przemawia do ciebie śladami, które wycisnęła na swoich dziełach; kiedy staczasz się w rzeczy zewnętrzne, posługuje się samym ich pięknem, aby przywołać cię do wnętrza, a to w tym celu, abyś widząc cielesnymi zmysłami zachwycającą harmonię kształtów cielesnych, zainteresował się, skąd pochodzi. Ta ciekawość każe ci powrócić w siebie. Zrozumiesz wtedy, że nie byłbyś w stanie pochwalać lub ganić tego, czego dotykasz cielesnymi zmy-

1

   Rozumowanie to zawiera ślady platońskiej teorii reminiscencji, mniej wymiń# Jednak nu w dialogu o wtelfcoAci duszy.

•    Mantr. 5. 17.    • giKaBg