Trzy koncepcje naprawy Rzeczpospolitej zawarte w "Przedwiośniu" Żeromskiego.
Wizja szklanych domów - szklana Arkadia, zderzenie rzeczywistości z
idealistyczną wizją ludzi - rozgoryczenie. Krytyka odwiecznych, romantycznych
złudzeń i wiary w fantazje piękne lecz nierealne.
Koncepcja Gajowca - tzw. Gajowszczyzna. Wierzy w systematyczne reformy
ekonomiczne w powolne wychodzenie z zaborczych zaszłości, konieczność
wzmocnienia pieniądza i włożenia w reformę ojczyzny organu pracy. Dopełnia
całość tej koncepcji pogląd o sile modlitwy i opiece Boskiej nad Polską.
Komunistyczna koncepcja Lulka - wizja władzy w rękach klasy robotniczej, jako
wizja władzy w rękach ludzi, którzy jej nie uniosą - chorych i ciemnych,
ironicznie określa wizję rewolucji jako "raju na wzór Baku". Postać Lulka -
aktywisty jest wyraźnie antypatyczna, a końcowa scena Cezarego Baryki wśród
demonstrantów - obok Lulka- nie jest jednoznaczną decyzją. Baryka idzie wśród
robotników, ale oddzielni, sam. Tak jakby uznawał ich racje, lecz nie
podpisywał się pod całością koncepcji.